Η Γυναίκα

Τί είναι τζιείνον το μυστήριον που έχουν οι γεναίτζιες, που τόσον μας τραβά?
Οι μανάες μας πρώτα, μετά οι έρωτες μας.

Τί εκπέμπουν που εν τόσο ποθητό για τη ψυσιήν του άντρα, τόσο γλυκό?

Ήντα υπόσχεση διά η αγκαλιά τους τζιαι το χάδιν τους?

Τζιαι πόσην αντίστασην βάλλουμεν για να μέν χαθούμεν μές τες αγκαλιές τζιαι να δείξουμεν αδυναμίαν?



Εδώθηκες πραγματικά ποττέ σου σε Γυναίκαν?

Πραγματικά.  Όι το κορμί σσου μόνον.  Όι με την Ανάγκην.


Εχάρηκες ποττέ σου μιά Γυναίκαν μόνον τζιαι μόνον για το μυστήριον που εκπέμπει τζιαι τη γλυκάδαν της?


Τζιαι τί σημαίνει 'εχάρηκες'?


Ποιόν εγωισμόν κουβαλούμεν άμαν έρτουμεν αντιμέτωποι με τη γλυκάδαν που μας εμποδίζει να αφεθούμεν?  Τί απειλά η γλυκάδα τούτη?

Σχόλια

Ο χρήστης Psychia είπε…
H gynaika einai auth pou dinei zwh, no real mystery there. O fovos na dotheis s'authn pisteuw oti phgazei apo thn anagki na diaxorisei kaneis thn zwh tou apo authn pou tou thn edwse, thn anagki einai kaneis ane3arthtos sth zwh tou, na men "e3artatai" pou thn gynaika/mana/ktl.
3/24/2011 9:32 π.μ.
Ο χρήστης Ξενοφίλιος είπε…
εχάρηκες μια γενέκα σημαίνει να μείνεις να τη θωρείς να τζοιμάται, την ώρα που τρώει, που βάφεται, που κλαίει. Τζίντες ώρες που τσαλακώνεται ο άθρωπος τζιαι δείχνει ποιός εν που είναι. Να της δωθείς σημαίνει να είσαι ούλλα όσα θέλει, να της σπάζεις τα νεύρα της αμμά να είσαι τζιαι γλυτζιής, να την έσιεις που μέσα που τα Τοίχη σου τζιαι ταυτόχρονα όσο πιο μακρά γίνεται που τη χώρα σου. Εγώ μπορώ περήφανα να πω ότι εχάρηκα τζιαι σιέρουμε προς το παρών μιαν γενέκα που έννεν δική μου ερωτικά αλλά εν δική μου τζιαι είμαι δικός της με κάθε άλλο τρόπο που υπάρχει. Άμμαν η γενέκα πει ότι είσαι ο Άθθρωπος της, τότε νομίζω εχάρηκες την τζιαι εχάρηκε σε...Τούτη εν η ταπεινή μου άποψη
3/24/2011 12:02 μ.μ.
Ο χρήστης Diasporos είπε…
Psychia

Αντί με λόγια να απαντήσω στην κουβέντα σσου την πολλά σωστήν τζιαι μετρημένην, που ντζιείζει του πλασμάτου, απαντώ σου με μουσικήν..



Ξενοφίλιε

Τότε, ξέρεις φίλε. ξέρεις καλά.
3/24/2011 1:31 μ.μ.
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
O arxaitupos fovos tou evnouxismou empothizei tous andres na afaithoun, tha sou poun oi Froythikoi psychiatroi
3/24/2011 2:35 μ.μ.
Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Mondestrucken/Φεγγαρομέθυστος

Έγραψα έναν κομματούδι για πιάνο σήμερα το ξημέρωμα γλυτζιύν, νάκκο σκοτεινόν, ασημένιον. Ήρτεν μου την ώρα που έκαμνα μπάνιο μεταξύ σαπουνίσματος τζιαι σιαμπού. Έτο σε rough form, με όι πολλά καλόν ήχο, Βασικά είχα ξυπνήσει δημιουργικά ερεθισμένος (οι άντρες συνθέτες έχουν μιάν ειδικήν πουλλού της δημιουργίας η οποία όπως την κανονική που το πρωί πιάννει την η όρεξη ξυπνά τζιαι θέλει να ενεργήσει ερωτικά) εξύπνησεν λοιπόν η πουλλού μου του πνεύματος τζι έθελεν να ερωτευτεί γλυκά μιά πλευρά μου παλιά που έχω αφήσει πίσω. Εμίλησα της πρώτα της πλευράς, ψιθυριστά. Εκοιμάτουν δίπλα μου, εχαϊδευκα την τζι ετύλια τα μαλλιά της γυρόν που το δάκτυλο μου το μικρόν γεμάτος έρωταν. Άκουα την που ανάπνεεν στον ύπνον της το βαθύν -χρόνια είχε μείνει άγρυπνη η φτωχή, άδικα άγρυπνη, είχε αγριέψει, τα μάτια της ήταν πάντα κατακόκκινα τζιαι σκοτεινιασμένα συνέχεια. Μάνα μου την πλευρούδαν μου την πρωτόγονη, τζιαι δέν την άκουεν κανένας τότε, έσιει το παράπονο. Έν έξερεν ποττέ της να ξ
Διαβάστε περισσότερα

Ελάτε στες μουσικές

Είμαι Κύπρο. Εννα παίξω πελλομουσικές αύριο στη γκαλερί Αποθήκες 79 στον Άγιο Λαζαρο (Λάρνακα), η ώρα 8μμ Παρασκευή 9/8 που θα έσιει έκθεση με τα γλυπτά του παπά-Διάσπορου τζι εγώ παρουσιάζω κομμάτιν με απαγγελίαν ποίησης του Λιασίδη, μουσική των Σούφι για πιάνον, άλλα ηλεκτρονικά, ήχους που τα εργαλεία του πατέρα κλπ. Θα τα πιντώσω μές το κομπιούτερ σάν το πάζλ ζωντανά να κάμω ψυχεδέλιαν μεάλην. Τταξίμια μαζίν με ήχους του σμιρίλιου. Σφυρί μαζί με Λιασίδη. Ελάτε να μεθύσετε ελάτε μεθυσμένοι τζιαι θα σας ταξιδέψω στον Κήπο μμου που έν τον πιάννει με η κρίση με η διχόνοια τζιαι που έσιει πόλικο γρουσάφι να μοιράσει.
Διαβάστε περισσότερα

Στη συναυλίαν των μαθητών του Διάσπορου.

Εικόνα
Επήεν πολλά καλά το ρεσιτάλ!!! Δύο ώρες μουσικής καλομελετημένης τζιαι παιγμένης σωστά.   Μόνον ένας τα έκαμεν πίλλιες τζιαι ήταν άδικο γιατί το κοπελλούιν εν πολλά καλός μουσικός αλλά πιάννει τον η αμηχανία πάντα τζιαι τρέμει ολόκληρος όπως το φύλλον.  Έσιει ένα μήνα βάλλω του ασκήσεις αναπνοής τζιαι αυτοσυγκέντρωσης, ενόμισα ήταν να τα καταφέρει αλλά έκαμεν τα της πιπίνας.   Οι μιτσιοί μου εφκάλαν με ασπροπρόσωπον.  Ακόμα τζιαι οι μέτριοι μαθητές επαίξαν αρκετά καλά. Εφτάσαν ούλλοι κατα τες 12:45, ντυμένοι τα καλά τους, χτενισμένοι, με κορδελλίτσες στα μαλλιά οι κορούες, γραβατούδες τα αγοράκια, οι γονείς τους αχχωμένοι.  Εκάτσαν.   Ούλλοι στην ώραν τους.   Είχαμεν κίνηση περίπου 150 άτομα, παππούδες, γιαγιάες, θκειάες, φίλοι, οι οποίοι εκαταφτάσαν με δίσκους πισκόττα τζιαι φρουτοσαλάτες, χυμούς, λεμονάδα, σπιτίσιες πίττες με βατόμουρα, σαντουιτσάκια.  Ούλλοι εφέραν που κάτι, έτσι κάμνουμεν δακάτω.  Εβάλαν τα πάς το τραπέζιν που είχαμε κουρτίσει στην πίσω αίθουσα με ωραία χρώματα τζι
Διαβάστε περισσότερα