Η Γυναίκα

Τί είναι τζιείνον το μυστήριον που έχουν οι γεναίτζιες, που τόσον μας τραβά?
Οι μανάες μας πρώτα, μετά οι έρωτες μας.

Τί εκπέμπουν που εν τόσο ποθητό για τη ψυσιήν του άντρα, τόσο γλυκό?

Ήντα υπόσχεση διά η αγκαλιά τους τζιαι το χάδιν τους?

Τζιαι πόσην αντίστασην βάλλουμεν για να μέν χαθούμεν μές τες αγκαλιές τζιαι να δείξουμεν αδυναμίαν?



Εδώθηκες πραγματικά ποττέ σου σε Γυναίκαν?

Πραγματικά.  Όι το κορμί σσου μόνον.  Όι με την Ανάγκην.


Εχάρηκες ποττέ σου μιά Γυναίκαν μόνον τζιαι μόνον για το μυστήριον που εκπέμπει τζιαι τη γλυκάδαν της?


Τζιαι τί σημαίνει 'εχάρηκες'?


Ποιόν εγωισμόν κουβαλούμεν άμαν έρτουμεν αντιμέτωποι με τη γλυκάδαν που μας εμποδίζει να αφεθούμεν?  Τί απειλά η γλυκάδα τούτη?

Σχόλια

Ο χρήστης Psychia είπε…
H gynaika einai auth pou dinei zwh, no real mystery there. O fovos na dotheis s'authn pisteuw oti phgazei apo thn anagki na diaxorisei kaneis thn zwh tou apo authn pou tou thn edwse, thn anagki einai kaneis ane3arthtos sth zwh tou, na men "e3artatai" pou thn gynaika/mana/ktl.
3/24/2011 9:32 π.μ.
Ο χρήστης Ξενοφίλιος είπε…
εχάρηκες μια γενέκα σημαίνει να μείνεις να τη θωρείς να τζοιμάται, την ώρα που τρώει, που βάφεται, που κλαίει. Τζίντες ώρες που τσαλακώνεται ο άθρωπος τζιαι δείχνει ποιός εν που είναι. Να της δωθείς σημαίνει να είσαι ούλλα όσα θέλει, να της σπάζεις τα νεύρα της αμμά να είσαι τζιαι γλυτζιής, να την έσιεις που μέσα που τα Τοίχη σου τζιαι ταυτόχρονα όσο πιο μακρά γίνεται που τη χώρα σου. Εγώ μπορώ περήφανα να πω ότι εχάρηκα τζιαι σιέρουμε προς το παρών μιαν γενέκα που έννεν δική μου ερωτικά αλλά εν δική μου τζιαι είμαι δικός της με κάθε άλλο τρόπο που υπάρχει. Άμμαν η γενέκα πει ότι είσαι ο Άθθρωπος της, τότε νομίζω εχάρηκες την τζιαι εχάρηκε σε...Τούτη εν η ταπεινή μου άποψη
3/24/2011 12:02 μ.μ.
Ο χρήστης Diasporos είπε…
Psychia

Αντί με λόγια να απαντήσω στην κουβέντα σσου την πολλά σωστήν τζιαι μετρημένην, που ντζιείζει του πλασμάτου, απαντώ σου με μουσικήν..



Ξενοφίλιε

Τότε, ξέρεις φίλε. ξέρεις καλά.
3/24/2011 1:31 μ.μ.
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
O arxaitupos fovos tou evnouxismou empothizei tous andres na afaithoun, tha sou poun oi Froythikoi psychiatroi
3/24/2011 2:35 μ.μ.
Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ελάτε στες μουσικές

Είμαι Κύπρο. Εννα παίξω πελλομουσικές αύριο στη γκαλερί Αποθήκες 79 στον Άγιο Λαζαρο (Λάρνακα), η ώρα 8μμ Παρασκευή 9/8 που θα έσιει έκθεση με τα γλυπτά του παπά-Διάσπορου τζι εγώ παρουσιάζω κομμάτιν με απαγγελίαν ποίησης του Λιασίδη, μουσική των Σούφι για πιάνον, άλλα ηλεκτρονικά, ήχους που τα εργαλεία του πατέρα κλπ. Θα τα πιντώσω μές το κομπιούτερ σάν το πάζλ ζωντανά να κάμω ψυχεδέλιαν μεάλην. Τταξίμια μαζίν με ήχους του σμιρίλιου. Σφυρί μαζί με Λιασίδη. Ελάτε να μεθύσετε ελάτε μεθυσμένοι τζιαι θα σας ταξιδέψω στον Κήπο μμου που έν τον πιάννει με η κρίση με η διχόνοια τζιαι που έσιει πόλικο γρουσάφι να μοιράσει.
Διαβάστε περισσότερα

Τρώγοντας το Ντούριαν

Προσπαθώ να κάμω τη ψυσιή μμου να αντιναχτεί, να ξεσκονιστεί για να αλλάξει τροπάρι τούντες μέρες τες τελευταίες της δουλειάς που εξουθενώθηκα.  Γι' αυτό, κάθε μέρα  κάμνω κάτι εχτός προγράμματος, κάτι που ταράσσει τα νερά τζιαι φέρνει τα πάνω κάτω.   Πχ πάω περίπατο σε κακόφημες συνοικίες ή ακούω μουσικές που δέν μου αρέσκουν.  Έτσι για να δώ πώς θα αντιδράσω. Σήμερα έμπηκε μμου στο νού να πάω στην αγορά τους ασιάτες δαμέ δίπλα τζιαι να γοράσω το περιβόητο φρούτο τους βιετναμέζους το διαβολικό Ντούριαν, το οποίο εν τεράστιο ίσιαμε πέντε κιλά, εν σκληρό που έξω τζιαι αγκαθθωτό, τζιαι άμαν το ανοίξεις βρωμεί χτιτζιό αλουσία/ποσκούπιδα/θειάφι/κρομμύθκια.   Βρωμεί τόσον πολλά που στο βιετνάμ έσιει απαγορευτικές ταπέλλες σε δημόσιους χώρους.  Πάει ο ζώλος του ίσιαμε 100 τετραγωνικά μέτρα.  Τουμάνι.  Η γεύση του Ντούριαν εννεν γλυτζιά, εν σχεδόν αλμυρούδα, τζιαι μάλιστα το φρούτον τούτον  εν κρεμώδες σάν τη κκάσταρτ  ή σάν το τυρί το ροκφόρ,  με aftertaste λίγον αλμυρή τζιαι χαλασμένη -...
Διαβάστε περισσότερα