Το Όμορφον
Βαστά με τ' αγκάστριν της δημιουργίας, τζιαι η γέννα έν λαλεί να τελειώσει. Ο έρωτας έν λαλεί να κοπάσει. Ηρεμώ λλίον, τζι ύστερα πάλε διώ μέσα να ξαναερωτευτώ που την αρκήν, ενώννεται το σπέρμαν με το ωάριον του θεού, πλάθω μέσα μου ζωήν τζιαι γεννώ την. Κύκλος χωρίς τελειωμόν.
Βαστά με αγκάστριν μεγάλον του θεού, τζιαι αγάπη πολλή.
Τζι όσον παραπάνω κακό θωρώ γυρόν μου μές τον κόσμον, τζι όσα βάσανα έσιει η φύσης μας πας τούντη γήν, παραπάνω θέλω να φέρνω στη ζωήν Όμορφα πράματα.
Τζι όσην κατζίαν θωρώ, τόσον παραπάνω νιώθω την υποχρέωσην να γεννώ. Δέτε γυρό σσας, δέτε το μπλόγκ του ασέρα σήμμερα με το βίτεο που δείχνει την κατζίαν του κόσμου τζιαι την αχαπαροσύνη να καταλάβετε, εν για τούντην υποχρέωσην που μιλώ. Έν θα νικήσουν τζιήνοι που κουβαλούν το κακόν. Εννα νικήσουμεν εμείς, που γεννούμεν το Όμορφον. Φτάννει να νώσουμεν την υποχρέωσην τζιαι να έβρουμεν το σμαράγδιν μας, τον τρόπον που μας έδωκεν η φύση του καθενού ιδιαίτερον τρόπον για να δημιουργά ομορκιάν. Έννεν ανάγκη ναν τέχνη το Όμορφον. Εν τζιαι κατανόηση, βοήθεια για τον άλλον, εν τζιαι καλοσύνη, πράξεις απλές. Το Όμορφον εν κατάσταση του μυαλού που σπάζει τους τοίχους μεταξύ αθρώπων. Τζι ούλλοι έχουμεν τα εργαλεία να το πλάσουμεν.
Τζι αφού με επροίτζισεν ο πλάστης μου να μιλώ τες γλώσσες του Όμορφου τζιαι να πολλυνίσκω το καλόν μές τον κόσμον, τραβώ με τις λύρες μου τζιαι τα σάζ μου το χορόν τζι όποιος ακούει σηκώννεται τζιαι χορεύκει παρέα μμου.
Βαστά με αγκάστριν μεγάλον του θεού, τζιαι αγάπη πολλή.
Τζι όσον παραπάνω κακό θωρώ γυρόν μου μές τον κόσμον, τζι όσα βάσανα έσιει η φύσης μας πας τούντη γήν, παραπάνω θέλω να φέρνω στη ζωήν Όμορφα πράματα.
Τζι όσην κατζίαν θωρώ, τόσον παραπάνω νιώθω την υποχρέωσην να γεννώ. Δέτε γυρό σσας, δέτε το μπλόγκ του ασέρα σήμμερα με το βίτεο που δείχνει την κατζίαν του κόσμου τζιαι την αχαπαροσύνη να καταλάβετε, εν για τούντην υποχρέωσην που μιλώ. Έν θα νικήσουν τζιήνοι που κουβαλούν το κακόν. Εννα νικήσουμεν εμείς, που γεννούμεν το Όμορφον. Φτάννει να νώσουμεν την υποχρέωσην τζιαι να έβρουμεν το σμαράγδιν μας, τον τρόπον που μας έδωκεν η φύση του καθενού ιδιαίτερον τρόπον για να δημιουργά ομορκιάν. Έννεν ανάγκη ναν τέχνη το Όμορφον. Εν τζιαι κατανόηση, βοήθεια για τον άλλον, εν τζιαι καλοσύνη, πράξεις απλές. Το Όμορφον εν κατάσταση του μυαλού που σπάζει τους τοίχους μεταξύ αθρώπων. Τζι ούλλοι έχουμεν τα εργαλεία να το πλάσουμεν.
Τζι αφού με επροίτζισεν ο πλάστης μου να μιλώ τες γλώσσες του Όμορφου τζιαι να πολλυνίσκω το καλόν μές τον κόσμον, τραβώ με τις λύρες μου τζιαι τα σάζ μου το χορόν τζι όποιος ακούει σηκώννεται τζιαι χορεύκει παρέα μμου.
Σχόλια
Το αμήν τζι οι πράξεις εν να φέρουν τ' αποτέλεσμα παρέα σωστά?
Aceras
Τζι εγώ εσέναν αέρφιν.