Η κληρονομιά της μάνας Λεμονιάς.
Το καλοτζιαίριν, σάν ήμουν κύπρον, μές την πίκραν που εκουβαλούσα μιάν νύχταν μετά που έφκηκεν η απόφαση πως έν θα έρτουμεν πίσω κύπρον, έκατσα με τη μάνα μου τζι εκουβεντιάζαμεν για τα πνευματικά. Τζιήνη στη γλώσσαν της τζι εγώ στη δική μου. Ζιβανία, μεζές, φεγγάρι του Ιούλη. Είπα της για το μεγάλον μου ταξίδιν, τζι είπεν μου για το δικόν της. Εκαταλήξαμεν να μιλούμεν για τα σύμβολα μές την τέχνην, τζι εζήτησα της μιά χάρην άμαν τζι είπαμεν για τες εικόνες που συμβολίζουν τα διάφορα στάδια της ανάπτυξης του αθρώπου. Εζήτησα της κληρονομιάν έναν πίνακαν που να απεικονίζει το Ταξίδιν, όπως το θωρεί τζιήνη. Έθελα την να με περιγράψει σάν άθρωπον, με τες πογιές της. Άν τζι εν θρήσκα με έναν αθώον τρόπον, εδέχτηκεν τα παγανιστικά μου σύμβολα όταν της τα εξήγησα με γλώσσαν που καταλάβει. Πρίν της πώ καληνύχτα εκάμαμεν παρέαν ένα μικρό σχέδιο με όμορφα πράματα που επέρασα μές τη ψυσιή μου αποτυπωμένα με μολύβι τζιαι σύμβολα αρχαία.
Έν της εξαναείπα τίποτε. Άφηκα την να δουλέψει δίχα άλλην επιρροή, τζιαι προχτές που έφευκεν έδωσεν μου τον πίνακαν. Εδούλεψεν τον πάνω σε ξύλον του δρύ, με πογιές τέμπερα, δηλαδή σκόνη πογιάς νεκατωμένη με αυκόν, όπως κάμνουν τες εικόνες. Έτσι της ήρτεν.
Τζιαι με την απλήν της γλώσσαν απεικόνισεν τον τρόπον που είδεν το Ταξίδιν μου όταν της το επερίγραψα, τζιαι μαζίν το δικόν της το ταξίδι.
Πλάσμαν που εν γεναίκα τζι άντρας μαζί: Ο Σκοπός του Ταξιθκιού. Να ενώσει ο άθρωπος μέσα του τα αντίθετα που κουβαλά, τζιαι να τα κάμει ένα. Τότε έσιει επιλογήν να λειτουργά Ολόκληρος ή μόνο "σύν" ή μόνο "πλήν". Τριάδα.
Ο Άντρας βαστά σπαθίν/φαλλόν, θωρεί μπροστά, οδηγά το άρμαν, σπέρνει.
Η Γυναίκα θωρεί πίσω τζιαι μελετά, σκέφτεται, αποφασίζει, κρατά σουραύλιν της μουσικής.
Δράκος: Η έκσταση της ψυσιής, η Έμπνευση, το όχημα που παίρνει τον άθρωπο μακριά που τα εγκόσμια.
Φούρνος με τον πρίγκηπα μέσα: Στην πνευματική δουλειά, αφήννει ο άθρωπος το μισόν του κορμίν να κρούζει που τον έρωταν για τη δουλειά, τζιαι τ' άλλο μισό ναν κρυόν, να μέν παρασυρτεί τζιαι να κρούσει ολόκληρος. Επίσης, ο φούρνος εν τζιαι μελισσοφωλιά, αρχαίο σύμβολο της Δουλειάς τζιαι της συνεργασίας που πρέπει να μάθει ο άθρωπος μέσα του για να εξελιχτεί. Εν επίσης σύμβολο της Καύσης που πρέπει να γινεί για να γινούν Ένα Πράμα όσα μαθαίνει ο άθρωπος.
Τάφος: Ο άθρωπος θάφκει τα στοισιά του, τους παλιούς εαυτούς πρίν περάσει τον Τοίχον για να έβρει τη ψυσιήν του.
Τοίχος με Πόρτα: Η Είσοδος της Ψυσιής. Για να καταφέρει ο άθρωπος να πάει να έβρει τη ψυσιήν του πρέπει να ρέξει που τούντον ορίζονταν καβάλλα το δράκον του.
Θάμνος μπροστά του τοίχου: Η Προστάτης μου Άγγελος σε τούτον το ταξίδι.
Πόλη πίσω που τον τοίχον: Εννιά σπιτούθκια, Εννιά στάδια εξέλιξης της ψυσιής μετά που ο άθρωπος περνά την μεγάλην πόρτα τζιαι μπαίνει στο Βασίλειον του.
Το κάθε σπίτιν έσιει τζιαι μιάν δοκιμασίαν να περάσει ο άθρωπος, βράχους να φκεί. Εν παράλληλα μέρα τζιαι νύχτα σε τούντην πόλην, τζι η πόλη εν στον Ορίζονταν χτισμένη. Τζιαι στο έννατον το σπίτι άμα περάσει ο άθρωπος τη Δοκιμασία, βρίσκει το πετράδιν του, την Άδεια να Ξέρει τον Εαυτόν τζιαι να πηγάζει όσα πλάθει που το βάθος της ψυσιής.
Ευχαριστώ σε, Λεμονιά για την πολύτιμην τούτην κληρονομιάν.
Έν της εξαναείπα τίποτε. Άφηκα την να δουλέψει δίχα άλλην επιρροή, τζιαι προχτές που έφευκεν έδωσεν μου τον πίνακαν. Εδούλεψεν τον πάνω σε ξύλον του δρύ, με πογιές τέμπερα, δηλαδή σκόνη πογιάς νεκατωμένη με αυκόν, όπως κάμνουν τες εικόνες. Έτσι της ήρτεν.
Τζιαι με την απλήν της γλώσσαν απεικόνισεν τον τρόπον που είδεν το Ταξίδιν μου όταν της το επερίγραψα, τζιαι μαζίν το δικόν της το ταξίδι.
Πλάσμαν που εν γεναίκα τζι άντρας μαζί: Ο Σκοπός του Ταξιθκιού. Να ενώσει ο άθρωπος μέσα του τα αντίθετα που κουβαλά, τζιαι να τα κάμει ένα. Τότε έσιει επιλογήν να λειτουργά Ολόκληρος ή μόνο "σύν" ή μόνο "πλήν". Τριάδα.
Ο Άντρας βαστά σπαθίν/φαλλόν, θωρεί μπροστά, οδηγά το άρμαν, σπέρνει.
Η Γυναίκα θωρεί πίσω τζιαι μελετά, σκέφτεται, αποφασίζει, κρατά σουραύλιν της μουσικής.
Δράκος: Η έκσταση της ψυσιής, η Έμπνευση, το όχημα που παίρνει τον άθρωπο μακριά που τα εγκόσμια.
Φούρνος με τον πρίγκηπα μέσα: Στην πνευματική δουλειά, αφήννει ο άθρωπος το μισόν του κορμίν να κρούζει που τον έρωταν για τη δουλειά, τζιαι τ' άλλο μισό ναν κρυόν, να μέν παρασυρτεί τζιαι να κρούσει ολόκληρος. Επίσης, ο φούρνος εν τζιαι μελισσοφωλιά, αρχαίο σύμβολο της Δουλειάς τζιαι της συνεργασίας που πρέπει να μάθει ο άθρωπος μέσα του για να εξελιχτεί. Εν επίσης σύμβολο της Καύσης που πρέπει να γινεί για να γινούν Ένα Πράμα όσα μαθαίνει ο άθρωπος.
Τάφος: Ο άθρωπος θάφκει τα στοισιά του, τους παλιούς εαυτούς πρίν περάσει τον Τοίχον για να έβρει τη ψυσιήν του.
Τοίχος με Πόρτα: Η Είσοδος της Ψυσιής. Για να καταφέρει ο άθρωπος να πάει να έβρει τη ψυσιήν του πρέπει να ρέξει που τούντον ορίζονταν καβάλλα το δράκον του.
Θάμνος μπροστά του τοίχου: Η Προστάτης μου Άγγελος σε τούτον το ταξίδι.
Πόλη πίσω που τον τοίχον: Εννιά σπιτούθκια, Εννιά στάδια εξέλιξης της ψυσιής μετά που ο άθρωπος περνά την μεγάλην πόρτα τζιαι μπαίνει στο Βασίλειον του.
Το κάθε σπίτιν έσιει τζιαι μιάν δοκιμασίαν να περάσει ο άθρωπος, βράχους να φκεί. Εν παράλληλα μέρα τζιαι νύχτα σε τούντην πόλην, τζι η πόλη εν στον Ορίζονταν χτισμένη. Τζιαι στο έννατον το σπίτι άμα περάσει ο άθρωπος τη Δοκιμασία, βρίσκει το πετράδιν του, την Άδεια να Ξέρει τον Εαυτόν τζιαι να πηγάζει όσα πλάθει που το βάθος της ψυσιής.
Ευχαριστώ σε, Λεμονιά για την πολύτιμην τούτην κληρονομιάν.
Σχόλια
Τζιαι ένιωσα μιαν ηρεμία στο κορμίν μου.
Εύχομαι να είναι καλά η μάνα σου.
Διά σου τα τωρά, κληρονομιά σε σένα τον γιό της. Ξέρει τη ψυshί σου, θωρεί μέσα σου σαν το γυαλί το καθαρό... τζιαι χαμογελά σου.
Αγαπώ την πολλά, ξαφνικά. Νάν καλά. Τζιαι εσύ το ίδιο :)
Κληρονομιά της Κύπρου μας.
Έτο πόθεν επήρες τα καλλιτεχνικά γονίδια :-)
Εν η θηλυκή ενέργεια που άφησα να με διαπεράσει..
Ιων
Θα έθελα πολλά να μαθαίνω για τους δρόμους τους άλλους ανθρώπους, κάμνουμεν ούλλοι μας ταξίθκια μοναχικά, δύσκολα μέσα στη ζωή, τζι ένας μεγάλος λόγος που χρησιμοποιώ την Πένναν για να τα περιγράφω εν για να μοιράζουμαι το δικό μου ταξίδιν σάν μέσον επικοινωνίας με άλλες ψυσιές που ταξιδεύκουν. Ένα πράμα που με γεμώννει χαράν εν η ικανότητα να Περιγράφω το ταξίδι.
Α
..τζι η σιωπή λαλεί περισσότερα καμιά φορά
Εράνισμας
! Εν καλά που λαλείς, έν το σκέφτηκα πως εν τζιαι κληρονομιά της κύπρου, μα κάθε κομμάτι τέχνης που γεννιέται ανοίκει μας ούλλους, όσον απλόν τζιαι νάναι, φτάννει ναν αληθινό.
Αστάρτη
Ακριβώς επήρα που τη Μάνα το ταλέντο. Αναγνωρίζω το. Έδωκεν μου την Έμπνευση τζιαι τη θηλυκή ενέργεια που χρειάζεται ο καλλιτέχνης για ναν ανοιχτός τζιαι να πλάθει.
σταλαματιά
Επέρασεν κάμποσα στη ζωήν της τζι αντί να τα αφήκει να την καταβάλουν εμετάτρεψεν τα σε ευτυχία. Σέβουμαι το πολλά τούτο.
P.s: pothen htan na pareis mana mou!
P.S2 Sorry alla prepei na to pw: to word verification fkallei mou PUSSAIRY:-)
Τέλλεια αυτοδίδαχτη, έν είσιεν ευκαιρίες στη ζωήν της. Επήρα πουλλόου της, σίουρα. Το μεγαλύτερον μάθημαν που μου εμετέδωσεν εν απλό: "Τίποτε δέν είναι αδύνατο".
πσ το word verification εννοεί 'απαλή θηλυκήν ενέργεια' χαχαχα, είδες είδες?
εν το παίρνω προσωπικά, αλλά εμένα εν μου απάντησες :))
χαχα 'ωωππας έφαν σε η οθονούα η μιτσικουρού του τηλεφώνου μου.
Γυρεύκεις τζι εσύ παρόμοια ισοζύγια, τζι εν που εμπειρίαν που μιλάς. Ξέρεις πόση δουλειά χρειάζεται το πλάσμα για να πάει που το Α στο Β, πόσο κάν στο Γ τζιαι το Δ. Πέ μου, το καλοτζιαίρι θέλω να τη γνωρίσεις τη Λεμονιά, έχω προαίσθηση πως έσιετε πράματα να μοιραστείτε πολλά.
Έτσι έναι η ιδέα που έχουμεν για άλλους λαούς. Σχηματίζουμεν την που εικόνες τζιαι τον τρόπο που τες καταλαβαίνουμε. Νομίζω μπορούμε να πούμε το ίδιο για τον τρόπο που σχηματίζουμεν ιδέες για άλλα άτομα γενικά. Έννεν κινηματογράφος όσα θωρούν τα μάθκια μας τζι ο νούς μας? Εικόνες θωρούμε μόνο, τζιαι την αληθινή υπόσταση των άλλων έν είμαστε σε θέση να την αντιληφθούμε εύκολα. Τα ταξίθκια που περιγράφω έχουν σκοπό τους την Όραση, τζιαι την κατανόηση, τζιαι όσον μαθαίνω τόσες αισθήσεις τζιαινούρκες ανακαλύπτω. Έν μπορεί το πλάσμα να μάθει τον εαυτό του χωρίς να μάθει για τους άλλους, σωστά?
ρούθλες
Να κανονίσουμεν φέτος κόρη ά?