Νύχτα γέλιου
Αφού ετέλειωσα το κύριο μέρος των κομμαθκιών τζι έφυεν πουπάνω μου η Έκφραση, τζι ήπια που την κούζαν της αγάπης καλά καλά τζι εφκέρωσα την, τζι εγέμωσα την πάλε με το δικόν μου το νερόν, ήρτεν τζι η ώρα του γέλιου.
Το γέλιον πάντα συνοδεύκει την Έκφρασην, ξανακάμνει τον πλάστην άδρωπον.
Οπότε έπιασα την Αγάπην τζι επήαμεν να δούμεν stand-up comedy, μιάν κατάπελλην κωμικόν, τη Lisa Lampanelli που εμφανίζεται συχνά στο Comedy Central. Ήρτεν στην πόλην μας τζι εγέμωσεν το θέατρον χωρκανούς.
Σάν εκάθουμουν στο θέατρον εκατάλαβα πως ποττέ μου έν εξαναπήα σε θέατρον για να διασκεδάσω. Συνήθως εν για να εμπλουτίσω το πνεύμαν ή για να ακούσω μουσικές. Εφάνηκεν μου παράξενον ναν το θέατρο μή-ελιτιστές, χωρκανούς, απλούς αθρώπους, μοτορτζιήες, υδραυλικούς, χτίστες. Ένιωσα νάκκον ούφο τζι εμαράζωσα που την τύφλαν μου. Να μέν έχω ξαναδεί τον "κόσμον" που κοντά, τζι η μόνη μου επαφή με τα δημόσια ώς τωρά ναν ελιτιστική. Έκαμεν μου καλό. Έκατσα δίπλα που πλάσματα με μαλλιά '80ς, πλάσματα υπέρβαρα με τη μπύρα στο σιέρι τζιαι με το τάγκα να φαίνεται στην κωλοσχισμήν τους, δίπλα που μουστακαλλήες, αλήτες τζιαι σκρόφες, δίπλα που νοικοτζιυρές ιρλανδέζες που εφυρνούνταν του γέλιου άμαν τες επείραζεν η Λίσα.
Η κωμικός ετάραξεν μας. Εμίλαν την κοινή γλώσσα της κουλτούρας, δηλαδή για διάσημους της τηλεόρασης, κουτσομπολιά για τες housewives, επείραζεν τους ισπανούς, τους ομοφυλόφιλους, τους άσπρους, τους μαύρους, έν άφηκεν πλάσμαν να μέν το πειράξει. Καθόλου political correctness η Λίσα.
Αφέθηκα τζι εγίνηκα μέλος του Κόσμου τζι εγέλασα πολλά. Το τσακριστό γέλιον της Αγάπης δίπλα μου έκαμεν με να γελάσω διπλά.
Το γέλιον πάντα συνοδεύκει την Έκφρασην, ξανακάμνει τον πλάστην άδρωπον.
Οπότε έπιασα την Αγάπην τζι επήαμεν να δούμεν stand-up comedy, μιάν κατάπελλην κωμικόν, τη Lisa Lampanelli που εμφανίζεται συχνά στο Comedy Central. Ήρτεν στην πόλην μας τζι εγέμωσεν το θέατρον χωρκανούς.
Σάν εκάθουμουν στο θέατρον εκατάλαβα πως ποττέ μου έν εξαναπήα σε θέατρον για να διασκεδάσω. Συνήθως εν για να εμπλουτίσω το πνεύμαν ή για να ακούσω μουσικές. Εφάνηκεν μου παράξενον ναν το θέατρο μή-ελιτιστές, χωρκανούς, απλούς αθρώπους, μοτορτζιήες, υδραυλικούς, χτίστες. Ένιωσα νάκκον ούφο τζι εμαράζωσα που την τύφλαν μου. Να μέν έχω ξαναδεί τον "κόσμον" που κοντά, τζι η μόνη μου επαφή με τα δημόσια ώς τωρά ναν ελιτιστική. Έκαμεν μου καλό. Έκατσα δίπλα που πλάσματα με μαλλιά '80ς, πλάσματα υπέρβαρα με τη μπύρα στο σιέρι τζιαι με το τάγκα να φαίνεται στην κωλοσχισμήν τους, δίπλα που μουστακαλλήες, αλήτες τζιαι σκρόφες, δίπλα που νοικοτζιυρές ιρλανδέζες που εφυρνούνταν του γέλιου άμαν τες επείραζεν η Λίσα.
Η κωμικός ετάραξεν μας. Εμίλαν την κοινή γλώσσα της κουλτούρας, δηλαδή για διάσημους της τηλεόρασης, κουτσομπολιά για τες housewives, επείραζεν τους ισπανούς, τους ομοφυλόφιλους, τους άσπρους, τους μαύρους, έν άφηκεν πλάσμαν να μέν το πειράξει. Καθόλου political correctness η Λίσα.
Αφέθηκα τζι εγίνηκα μέλος του Κόσμου τζι εγέλασα πολλά. Το τσακριστό γέλιον της Αγάπης δίπλα μου έκαμεν με να γελάσω διπλά.
Σχόλια