Αμανές. Άνοιξε Μάνα Λεμονιά.

Αμανές,  Άνοιξε Μάνα Λεμονιά
(φωνήν καλήν έν μου έδωκεν ο πλάστης, μα όσα έν λαλεί η καλοφωνή, λαλεί τα η ψυσιή.)







άνοιξε μάνα Λεμονιά 
άνοιξε την αγκάλη σου
στο φύλλωμαν σσου 
το πικρόν τζιαι γνώριμο μμου
να χαθώ.
Άθθισε μάνα Λεμονιά μου
άθθισε μές τον κήπον μου  
τζι αν ώς το δείλις μαραθθείς
εννα κραώ στη φούχτα μμου κόμα
τη μυρωθκιάν σου,
μόνος μου άμαν παρπατώ
στα σκοτεινά της νύχτας της ψυσιής
τους λεμ'αθθούς σσου να φιλώ
πάλε να χάννουμαι,
εραστής,
στα αγκάλια 
τα γλυτζιά σου .













Να αφεθείς, ψυσιή μου...

Δίνουμαι στην Γυναίκα.  Δίνουμαι στην ομορκιάν της, τζιαι κλαίω που όσον τζι αν ποθώ, έν ιμπορώ δική μου να την κρατήσω.  Ξαπολώ την ομορκιάν, λυτρώννουμαι, τζιαι ζώ την μαζί.   Δίνουμαι στον Έρωταν, τζιαι Ξαπολώ τον.  Δικός μου έννενε να τον κρατήσω.  Μόνον τη μυρωθκιάν του.


Ο  οργασμός μου εν τζιαι Τάφος.  Η χαρά, εν λύπη.  Το μοιρολόϊ, θρίαμβος.  Η απελευθέρωση εν πόνος.

Τζιαι το κλειδίν της παραδείσου αννοίει, κλειώννει, με τον ίδιον τρόπον.

Σχόλια

Ο χρήστης Joy Tears είπε…
Βάλλω σε και στοίχημα ότι πόψε θα θωρώ περβόλια με λεμονιές στον ύπνο μου!
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Χάλια η φωνή, αλλά πράγματι σπουδαίο!

Μεν βάλλεις ηχώ – δεν πάει!

(Έστειλα σου έναν μανέν του Γιώργου Παπάζογλου – εννά σου αρέσει! – αν ερτει!)
Ο χρήστης rose είπε…
η ομορφιά του ερωτα ενός άντρα για τη μανα, ειναι πως η σωματικότητά του εκφράζεται ως αγαπη για τη γυναίκα αλλά ταυοχρονα ως ανεκπληρωη επιθυμια
Ο χρήστης Diasporos είπε…
Joy

Ε, είδες λεμονιές? :)




στροβολιώτη

Είπαμεν, φωνήν έν έχω μα φαντάζουμαι να μου το τραγουδήσει κάποιος που έσιει, ξέρω τζι ακριβώς ποιός. ΤΗν ηχώ βάλλω την να χώννει τη γαουροφωνήν μου χιχιχιχι.

Ήρτεν ο μανές. Ο παπάζογλου έν με φτιάχνει όσον οι πέρσικοι μανέες μα άρεσεν μου τούτος, να σαι καλά που τον έστειλες.



rose
Αρέσκει μου πολλά το 'ανεκπλήρωτη επιθυμία'. Εν το καύσιμο μου στη μουσική.
Ο χρήστης Aceras Anthropophorum είπε…
Όι τζιαι χάλια. Άμαν θέλεις να ακούσεις "σε μάζεψα σε σύμασα" μπορείς βάλεις την πλάκαν της Μαρίκας Νίνου που εκαθήλωνεν τον κόσμο πας τα τραπέζια. Μπορείς να βάλεις όμως τζιαι τον Τσιτσάνη που το έφκαλεν τζιαι που το εφκαρισκιέται με την όποιαν φωνήν του έτυχεν. Εγώ έχει ώρα που βάλλω τον Τσιτσάνη τζιαι όχι την υπέροχη Νίνου. Εξαρτάται τι θέλω να ακούσω τζιείνην την ώραν.

Διάσπορε εκαρτέρουν να δώ που εν να σε επέρναν τα άσπρα κουρδοπερσικά σύνεφα πας τα οποία επέτας τελευταίως. Εκαρτέρουν να είναι κάπου κοντά στην φύση σου. Ή ή κάτι πολλά κυπραίικον ή κάτι πολλά μοντέρνον.

στην υγείαν σου ρε, τζιαι στην χαρά σου.
Ο χρήστης Diasporos είπε…
Στη υγειάν τη δική σου αέρφιν. Επήραν με ποτζιεί τα κουρδοπερσικά σύννεφα, επήραν με ποδά, μα άμαν ήρτεν η μάνα επήραν με στην κύπρον. Για να μιλήσω για τη Μάνα, στη μητρική γλώσσα μιλώ. Που ετραούδουν εφαντάστηκα με γέρον κυπραίον. Εν ωραία να φκάλλεις πρωτόγονες κραυγές που εν όμορφες μόνον τζιαι μόνον επειδή φκαίννουν που βαθκειά, τζι όι επειδή εν μουσικά δελεαστικές. Εφανταζουμουν τζιαι το θεοδωράκην που τραουδά άφοα με τη γαουροφωνήν του τη γεμάτη ψυσιήν.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ελάτε στες μουσικές

Τρώγοντας το Ντούριαν