Παίξε κούρδε, παίξε τζι άλλο


















"Παίξε κούρδε. Παίξε τζι άλλο.

Έχω να σε ρωτήσω κούρδε:

Ήντα μπου έσιεις ρε κούρδε, τζι εν τόσο μεγάλο τζιαι πνίει ολόκληρον η
έκσταση η απατηλή της μουσικής?

Τί σου εκάμαν στο χωρκό σσου που γεννήθηκες?

Ήρταν οι τούρτζοι να πειράξουν την αρφή σσου?

Ήρταν οι δράτζιοι να σου πνίξουν τη ζωήν?

Ήντα μπου είδαν τα μμάθκια σου τα δασοφρυωμένα τα γεμάτα
μαύρο μέλιν τζιαι κλαίουν?

Άννοιξε θκιάπλατα το στόμαν ρε να μπεί η δροσιά μέσα του βουνού
τζιαι μέν ησσιωπήσεις ώς που να φκεί τούτον που έσιεις να μας πείς ρε.

Μίλα τζι ακούμεν, είδες που εσυναχτήκαμεν γυρόν σου να μας πείς παραμύθιν?

Εσού ξέρεις να τραουδάς τα πράματα που νώθουμεν εμείς μα έν τολμούμεν να τα πούμεν.

τραούδα που τζιαμέ που φκέννει λούρα λούραν το κακόν που είδαν τα μμάθκια τα μελιά"










-Να σ' απαντήσω αέρφιν μου κυπραίε.

Έν έχω τίποτε. Εν τα στοισιά που κλαίω, τζιαι τους νεκρούς.

Εν ούλλοι πάραδίπλα πουκάσ' τα κυπαρίσσια τζιαι τες μαρμαρένες πλάτζιες.

Κλαίω τζιήνους που έθαψα. Μέν με θωρείς που κλαίω, εν γελόκλαμαν.
Πιέ μιάν ρατζιήν, τζιαι χόρεψε να κλάψεις τους νεκρούς τζιαι σού μαζί μου.

Τζι ύστερα θα πάμεν ις τες κάμαρες τες δροσερές, να σε τζιεράσω γλυκόν τζιαι ρατζιήν να πιείς να φάεις.

Δώσμου τους νεκρούς σου να τους τραουδίσω τζιαι σου μέν έσιεις έννοιαν, εννα τους θάψει η τραουθκιά
πουκάσ' τα κυπαρίσσια.



Σχόλια

Ο χρήστης rose είπε…
εκει που θα ειμαι το σαββατο θα ακουσω παρόμοια μουσικη

θα σου γραψω
Ο χρήστης ρίτσα είπε…
πολύ μου άρεσε.
είναι παράξενο που δε φαίνεται ούτε το στόμα του. φαίνουνται μου γνωστές φάτσες και μουσικές.
πως λέγεται η κιθαρούα που χαιδεύκει;
γιατί εν ούλλοι σαν να προσεύχουνται;τι θέση έχει αυτός στην κοινωνία τους;
Ο χρήστης Diasporos είπε…
rose

Πάρε με μαζί σου.


ρίτσα

Τούτος εν ο βάρδος του χωρκού. Αφού κανένας δέ μιλά για τα αισθήματα, λαλεί τα τούτος για ούλλους. Προσευχή έννεναι. Εν εξορκισμός. Αμαν πονούν πολλοί παρέαν ενώννουνται ούλλοι μαζί.
Η κιθαρούα λέγεται ταμπούρ. Αρχαίο όργανο 2,000 χρονών τζιαι βάλε, πρόγονος του σαζ τζιαι του πουζουκιού τζιαι άλλων οργάνων.


------

Έσιει τζιαι αλληγορίαν δαμέ, ά? Αν κάτσεις μέσα σου τζιαι βάλεις ούλλους τους εαυτούς να γονατίσουν σε κύκλο, τζιαι ο βάρδος τραουδήσει, Ολοκληρώννεσαι.
Ο χρήστης ruth_less είπε…
Εμείς εμάθαμε ή εμάθαν μας να θάφκουμε ο καθένας τους δικούς του νεκρούς, μέσα μας... μόνη της η ψυshιή μας να τους κλαίει. Εν εμάθαμε να αφήνουμε άλλον να το κάμνει για μας, άμα εμείς εν μπορούμε να το κάμουμε... Κάποιος άλλος να εκφράζει το α-νέκφραστο μας.

Εν πολλοί οι εαυτοί μου Διάσπορε τζιαι εν μαζεύκουνται ούλλοι γιατί εν ναν μεγάλος ο Θρήνος... τζιαι ο βάρδος Φωάται. Εshι chance να ξεφοηθεί άραγε ο Ατρόμητος κατά τ΄άλλα;
:)
:(
Ο χρήστης Diasporos είπε…
ρούθλες μου εμάθαν μας έτσι. Γι αυτό στις συναυλίες άμα πάμε καθούμαστε σιωπηλοί σάν τα χτηνά τζι ακούμε μόνο αντί να συμμετέχουμε. Τρώει μας η αντροπή. Η δουλειά του Βάρδου εναι να πιάννει ούλλους τον πόνο τζιαι τη χαρά, να τα κάμνει τραγούδι, τζιαι να τα ξορκίζει πουπάνω ούλλους. Τζιαι έτσι με το βάρδο μέσα. Αλλά άμαν αρκέψει να τραουδά, έν τον σταματά κανένας.
Άφησε κόρη τους εαυτούς όσους συνάουνται να κάτσουν σάν τους χωρκανούς να τα πούν παρέαν. Λλίο λλίο το θρήνο τους, όσο αντέχουν.
Ο χρήστης Joy Tears είπε…
Μια φορά επήα σε μια συναυλία. Ετραγουδούσε η Μαρινέλλα κάτι μελοποιημένα ποιήματα Κυπραίων ποιητών. Ξέρω, πολλά κουλτουριάρικο κι εγώ κατά τ' άλλα είμαι πιο..."σύγχρονη", αλλά ήταν τόσο συγκινητικό που ετρέχαν τα μάθκια μου που την αρκή ως το τέλος σχεδόν. Ένιωθα ότι εσυμμετείχα αλλά όντως ένιωθα πολλή ντροπή!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ελάτε στες μουσικές

Τρώγοντας το Ντούριαν