Coniunctis Viribus. Το Χάος της Αρκής.

Αρκέφκω να γράφω σήμμερα κατα περιόδους αναρτήσεις που περιγράφουν τη γλώσσα των συμβόλων, τζιαι το χάρτη του "Ήνταλως το Πλάσμαν Μπόρει να Μεταμορφώσει τη Συνειδητότηταν του".

Έν εννοώ πως άμαν ακολουθήσει κάποιος τούντον 'τρόπον'  εννα το καταφέρει.

Έσιει σημμασίαν η αρχιτεκτονική του τρόπου, ο σκελετός του, όι το νόημαν ή τα σύμβολα καθ' αυτό.   

Θέλω επίσης να έχω ένα ντοκουμέντο για την δίχρονη πορεία που ήβρα τον τρόπο τούτο που με εμεταμόρφωσεν, μήπως όταν τελειώσει τζιαι ξεχάσω την (τούτος εν ο σκοπός) ξεχάσω τζιαι το μονοπάτιν.  

Πάμεν.

Τούτη εν η αυτοβιογραφία μου.

Εδκιάλεξα ναν ο χάρτης μέσα που την τέχνη.  Έσιει καλλιτέχνες που εν τόσο ενωμένοι με τα Θεία, που φκάλλουν πίνακες μυστικιστικούς, που για τα μμάθκια τα ανεξάσκητα εν απλοί πίνακες, μα χωσμένα μέσα τους εν σύμβολα που βρίσκεις τζιαι πάς σε φιλοσοφίες τζιαι πάς σε κείμενα, τζιαι πάς σε έργα τέχνης πολλά.  Έσιει καλλιτέχνες που εξέραν το Μυστικόν της Αλλαγής, μα δέν επέτρεπεν τότε η κοινωνία να το πούν ανοιχτά, τζιαι εκρύφκαν το μές την τέχνη τους.  Οι Βάρδοι τούτον κάμνουν.

Τζι εγώ, σάν μαθητευόμενος Βάρδος, πιάννω που τους 'προγόνους' μου την Ουσίαν τους, τζιαι εμετάφρασα την, έκαμα την τρόπο σκέψης, τζιαι είσιεν φοβερά αποτελέσματα.

Νιώθω την υποχρέωση να μοιραστώ το σκελετό του τρόπου.

Τζι όποιος έσιει φκιά να ακούει, μμάθκια να θωρεί, σιέρκα να πράττουν, νούν για να σώννει, πόθκια να περπατούν, αισθήσεις να ξυπνήσουν.

"ΠΟΙΟΣ  ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ ΠΟΥ ΕΝΝΑ ΜΑΣ  ΠΕΙΣ  ΗΝΤΑΛΩΣ  ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΝΝΕΤΑΙ ΤΟ ΠΛΑΣΜΑΝ"?

Σωστή ερώτηση.   

Έν είμαι κανένας.  Είμαι μόνον έναν πλάσμαν που επέρασεν την μεταμόρφωσην, τζιαι περιγράφω την.  

Έν θα μιλήσω σάννα τζιαι "Ξέρω".    Έν θα πώ για τίποτε που εν θεωριτικό.  Μόνο για όσα εβίωσα θα μιλήσω τζιαι τίποτε παραπάνω.  Μόνον αν επέρασα κάτι εννα το περιγράψω.

Με κωδικούς όμως.   Για να μέν συγχίσω το αυτίν πως θέλω τάχα να "διδάξω".   Εμπειρίαν μοιράζουμαι, τζι αν εμπνεύσει η εμπειρία, εννα είμαι ευτυχισμένος.

Εννα γράφω σάν να γράφω σε άλλον, μα εν σ' εμέναν που απευθύνομαι.

Οι σκέψεις σαν εν πολλά ευπρόσδεχτες, τζιαι οι δικοί σας τρόποι.

-----------------------------------------------------------------------------------------------

Στην αρκήν, έσιει χάος.   

Στην αρχή άμα θωρείς μέσα σου είσαι ξικόλλητος.  Εκατό διαφορετικά πράματα.

Άλλα ενοχλούν.

Άλλα εν καλά.

Άλλα λατρεύεις.

Άλλα κάμνουν σε να θέλεις να πεθάνεις.

Σου τρώει τα σωθικά κάτι.

Μιά ανάγκη.

Ότι τζιαι να κάμεις, έν νιώθεις ολόκληρος.

Τζι έσιεις ανάγκη να νιώσεις Ολόκληρος.

Που έξω έν φαίνεται εύκολα πως σε βασανίζει κάτι τόσον υπαρξιακό.

Λειτουργείς κανονικά.  Γελάς, τρώεις, δουλεύκεις.

Φαίνεσαι έτοιμος για ούλλα.

Μα τρώει σε κάτι.

Ίσως έσιεις τζιαι το σύμπτωμαν της θλίψης, ή του τριβιτζιάσματος.

Δέ τον καλά τον πίνακαν που μιλά για τούτα.

Η κοπέλλα (που είσαι εσύ)  εν εύρωστη, εν άγγελος πιλέ με φτερά.  Εν  Τέλεια, όπως είναι.

Μα τρώει την η μελαγχολία.

Έν αντιλαμβάννεται την Τελειότητα της.  Έν Θωρεί.

Το  "Δωμάτιον" της, ο χώρος δηλαδή που κατοικά η ψυσιή της

εν νεκατωμένον, έσιει πράματα πεταξούμενα παντού.

Φαίνεται ακατάστατον.  Γεμάτον.

Πράματα χρήσιμα, συστατικά να χρησιμοποιήσει για να αρκέψει το Μεγάλο Ταξίδι.  Μα αγνοά τα.  Έν Θωρεί.   Νομίζει εν χάος το δωμάτιον της.

Μα εν γεμάτο με τα εργαλεία, τα όπλα που μιά μέρα θα την κάμουν Ολόκληρη.

"Να μάθεις τον Εαυτόν"

εν το πρώτο βήμα στο μονοπάτι.

Δέ που τα καλά μέσα σου.

Κάθεται η κοπέλλα μαραμμένη.  Η κκελλέ της εν βαρετή, τζιαι θέλει υποστήριξη που το σιέρι της για να μέν ππέσει χαμέ.  Έσιει τζιαι νεύρα.

Δίπλα της πίσω  κάθεται ο Έρωτας πάς σε βράχον,  τζιαι τζιήνος μαραμμένος.  Έσιει σχηματισμό μωρού.  

Συμβολίζει την ανικανότητα μιάς πλευράς σου να Ζήσει, να ξαπολύσει.  Έμεινεν ο Έρωτας μωρόν.  Τζιαι τόσον τον Κρατάς, που έννεν ανεξάρτητος που σέναν, ότι κάμεις κάμνει το τζιαι τζιήνος.  Αντί να σε οδηγεί, οδηγείς τον.

Συμβολίζει επίσης τη σημμασίαν που διάς στον έρωτα.

Πόσην ευθύνη διάς δηλαδή στον έρωτα για να σε σώσει.

Ο πίνακας εισηγήται ότι αν δέν γινεί ο έρωτας, ούτε η κοπέλλα μπορεί ναν καλά.

Άρα τί σημαίνει ο Έρωτας?

Γιατί εν μωρό?

Ερωτεύτου σάν μωρόν.

Ερωτεύτου σε.

Ερωτεύτου την πλάσην ούλλη.

Τούτο γυρεύκει ο έρωτας για να γινεί ανεξάρτητος.

Κάτω αριστερά έσιει ένα σκύλλο καχεχτικό.

Τζιήνος συμβολίζει την πλευράν (σου) της κοπέλλας που σέρνεται χαμηλά στη γή, που εν καταπιασμένη με τα χαμηλότερα συναισθήματα -τζιήνα του θυμού, της πικρίας, της αυτοκριτικής.  Εν καχεχτικός ο σκύλλος, τζι η κοπέλλα έν του διά 'τροφή' -σημμασία-  γι αυτόν εν χάλια η ζωή του.   Μα πιστός όπως έναι, κάθεται στα πόθκια της τζιαι περιμένει την να στραφεί που τον άδην της, σάν τον Άργο του Οδυσσέα που τον επερίμενεν τόσα χρόνια.

Πάς τον τοίχον δεξιά πάνω, έσιει μιάν κλεψύδραν με διπλό μύνημαν.  Λαλεί με αρνητικόν τρόπον  "παρπατά ο χρόνος, τζι εσύ είσαι κολλημένος τζιαμέ".   Λαλεί όμως επίσης  με θετικόν τρόπον  "Έφτασεν η Ώρα να δράσεις τζιαι ξέρεις το".

Δίπλα έσιει μιάν καμπάναν πάνω που παράθυρο φυλακής.   Εν τούτη που πρέπει να σημάνει για να ξικολλήσεις.  Η καμπάνα έσιει σχοινί ελεύθερο.   Εν έτοιμη.     Καρτερά σε το σχοινί της να το τραβήσεις για να σημάνει η αρχή του ταξιδιού.

Πίσω που το σκύλλον έσιει ένα βράχο.  Ο βράχος εν το πράμαν που σε πονεί.  Εν ασήκωτος.

Δέ όμως, έσιει σχήμαν, έννεν ακατέργαστος.  Έσιει πέντε μύττες.  Δέ τες, πρόσεξε τες, εννα έσιει το ταξίδι πολλά που έχουν πέντε μύττες, βάρτα ούλλα έναν τόπον να κάμεις συνδέσεις.

Οι συνδέσεις μεταξύ νοημάτων, η κατάταξη παρόμοιων συμβόλων εν το μυστικό του ταξιδιού.  Βάλλε ούλλα τα παρόμοια μές σε μιάν κατηγορίαν, τζιαι μετά άφηκε τη Νόηση σου να φκάλει πόρισμα.  

Δέ το βράχον!  Εμποδίζει τη σκάλαν πίσω του που φκέννει πιό ψηλά που το δωμάτιο τούτο.

Σημαίνει πρέπει να μετακινήσεις το βράχο για να μπορείς να φκείς έξω που το δωμάτιο.

Η σκάλα.

Αν καταφέρεις να τον ταράξεις το βράχο, εννα φκείς λλία σκαλιά πάνω της προς τα έξω του δωματίου πάς τη στέγη για να μπορέσεις να Δείς έξω που σέναν που τα καλά, μα πρόσεξε πάς τον τοίχο πίσω που τη σκάλα:  Έσιει μιά ζυγαριά.  Ποννα φκέννεις πάς τη σκάλα τζιαι εννα αρκέψεις να νιώθεις την έκσταση της ελευθερίας τόσον που να πελλάνει λλίον ο νούς σου τωρά που θωρεί μακριά ώς τον ορίζονταν τζιαι γυρίζει του που τη χαρά, θυμήθου πως εν τζιαμέ η ζυγαριά, τζιαι ζύγισε καλά, μέτρα τον εαυτόν.  Πάρε την μαζί σου όπου πάς.  Η ζυγαριά εν η ικανότητα να σταθείς μακριά που την κατάσταση σου τζιαι να κρατηθείς λογικός έξω που τα αισθήματα την ώρα που εννα χρειαστείς να το κάμεις.  Εννα σε συνεπάρουν πολλοί εαυτοί εχτός ελέγχου μές το ταξίδιν, τζιαι η ζυγαριά ενναν σημαντικό εργαλείο που θα σε κρατήσει σώον.

Τζι αφού μιλούμεν για εργαλεία, δέ κάτω στα πόθκια της.  Έσιει εργαλεία του πελεκάνου.

Το πιό μπροστά εν το ρουκάνιν, τζιαι μιά ξύστρα -εργαλεία που πρέπει να χρησιμοποιήσεις πρώτα.  Για να ξύσεις την κρούσταν που πάνω σου.  Έσιει τζιαι τανάλια, γιατί εννα πρέπει να φκάλεις σπόντες σε κάποια φάση.   Δίπλα έσιει έναν γνώμοναν  - εννα πρέπει να κάμεις τον αρχιτέχτοναν μετά.  Στα δεξιά, έσιει σπόντες, τζι ένα χωσμένο κάτω που τα φορέματα της σφυρί.  Έσιει λόγο που εν χωσμένο.  "Πρίν να Χτίσεις, πρέπει να ξύσεις την κρούστα την παλιά να φύει".

Πάμε στο πίσω του πίνακα, τζιαμέ που εν ο ήλιος.   Δύει ο ήλιος ή ανατέλλει.  Εν το ίδιο ένναι?  Η δύση τζιαι η ανατολή, εν το σημαντικότερο σύμβολο.  Πώς λειτουργεί?  Κοίταξε τη δύση, κάθε μέρα, μελέτα την σάν το μωρόν.  Έρκεται η νύχτα απότομα?  Έσιει σημείο 'μηδέν'  που έννεν ούτε νύχτα ή μέρα?  Τζιαι τί σημαίνει τούτο?

Τζιαι η λέξη που έγραψεν ο ζωγράφος τζιαμέ  "Μελαγχολία"   γιατί εγράφτηκεν τζιαμέ?

Ακριβώς πάνω της πινακίδας, θωρείς το Σκύλλο που εν ελεύθερος τζιαι πετάσσεται?

Γιατί ο ήλιος εν πίσω που τον ορίζονταν της θάλασσας?   Τί έναι η θάλασσα?

Τούτα να σκέφτεσαι.

Τζιαι τέλος, εν το Ουράνιο Τόξο.   Φώς υπο διάθλασην.  Εφτά χρώματα, μαζί κάμνουν το Λευκό, ξεχωριστά φκάλλουν το ζεστό χρώμα, το κρύο, το ουδέτερο.  Ούλλα,  Μαζί, ούλλα ξεχωριστά.  Σκέφτου τη σημμασίαν των χρωμάτων.

Ψάξε επίσης το σχήμα που κάμνει το ουράνιο τόξο + τον ήλιο.  Κύκλος, τζιαι στη μέση του κουκκίδα.  Εν αρχαίο πολλά σύμβολο.  

Έσιει τζιαι άλλα.

Δέ τα σχήματα μές το φόρεμαν της.  Δέ το φτερό που καταλήγει στην κλεψύδρα.

Δέ το νησούιν στα δεξιά του ήλιου.  Ήντα ζώον έναι που φαίνεται?

 του γκόγια...

"Άμαν κοιμάται η Λογική, ή άμαν ονειρεύκεται η Λογική, γεννά Τέρατα."

Έν πρέπει να κοιμηθεί η Λογική.

Πρέπει να την αφήσεις να ονειρευτεί όμως.  

Τζι ας γεννήσει λλία τέρατα.

Τί σημαίνει "να ονειρευτεί η λογική"?

Σημαίνει να επιτρέψει σε άλλα συστήματα σκέψης, συστήματα καινούργια να γινούν αλήθκεια, να γινούν γλώσσα που καταλάβει.   Σημαίνει να επιτρέψεις όταν θωρείς χάος να έβρει η λογική τρόπον να πλάσει νόημα.   Να μέν την αφήσεις να λειτουργεί μόνον όπως έμαθες.  

Οι νυχτερίδες εν το Κακό.   Θώρε όμως, εν σκιές.  

Οι κουκουβάγιες εν η σοφία που φαίνεται στην αρχή απειλητική μα έν θα έναι ύστερα.

Ο μυρμηγκοφάγος συμβολίζει την ανάγκη που θα έσιεις να μπείς μές σε τρυπούες μιτσιές για να τραφείς.  Δηλαδή που τα μικρά πράματα να έβρεις ουσία.

Ο λύγκας εν η σωτηρία που τα Τέρατα.  Βουρά, φεύκει σε που τα απειλητικά όταν χρειαστεί.  Τρώει τα άμα λάχει.  Προσέχει σε.

Τζι έτσι αρκέφκει το ταξίδι.

Πρώτα μαθαίνεις πώς να προσέχεις που τα καλά γυρό σσου.

Πρώτα μαθαίνεις πώς να ξαναγινείς Μωρόν.  Με μμάθκια παρθενικά.  Αισθήσεις φρέσκες.

Πρώτα μαθαίνεις πώς να σου ντζιήζει η φύση, τα δεντρά, οι λίμνες, ο ήλιος, το φεγγάριν, η πλάση.

Πρώτα μαθαίννεις να θωρείς το συμβολισμό μές τες πράξεις τζιαι τα λόγια σου.

Μαθαίννεις σε.  Πώς λειτουργείς.

Βρίσκεις τα εργαλεία που θα χρειαστείς, τζιαι αναγνωρίζεις τα.  Με το ένστικτο τζιαι τη λογική.

Τζι έτσι αρκέφκει το ταξίδι.

Το κορμί σου εν μηχάνημα.  Μηχάνημα Ουσίας.  Μάθε το.   Μάθε τα δάκτυλα ένα ένα τί κάμνουν άμαν εν σε στάση προσευχής ανοιχτή.

Μάθε να ενώννεις τα μμάθκια με τα συναισθήματα. 

Μάθε την Αναπνοή.  Πώς να χαλαρώννεις την καρδιά σου με την Αναπνοή.  Για να κάμνει χώρο ο νούς σου να δείς την ομορφιάν του κόσμου.  Κάμε χώρον πρώτα.

Τζι έτσι αρκέφκει το ταξίδι του αθρώπου μές το υποσυνείδητον του.