Η ΣΟΥΒΛΑ ΤΟΥ ΠΗ'ΛΛΑΤΕΝ

--Φωτό του μάστρου Διάσπορου με την Σούλλαν την Φουκούν.

Επειδή είμαι διακοπές τωρά τζιαι εχτός που τα μωρά τζιαι την Αγάπην μου, τζιαι το γράψιμον της μουσικής, δέν έχω άλλες επίγειες υποχρεώσεις ώσπου να πάμεν στη Λαιστριγονίαν που εφτομάς. Συγγενείς που δέ μμας αρέσκουν εν έχουμεν κοντά να μας τα πρίζουν με τα πρέπει τους, μόνον φίλους δκιαλεχτούς, οι οποίοι τυγχάννουν να με θεωρούν καλόν μάειραν, τζι όλον κλωθογυρίζουν το σπίτιν μας όπως τα όρνεα μόλις μάθουν ότι θα μαειρέψει ο Διάσπορος. Τζιαι τονώννεται το Εγώ μου, τζιαι τρώμεν τζιαι πίννουμεν σαν να τζ' είμαστεν Κυπραίοι ούλλοι.  (Μόνον εγώ είμαι Κυπραίος μεταξύ).  Φυσικά, έμαθα τεχνικές που πολλές χώρες γιατί το θεωρώ βλακείαν να μετακομίσεις κάπου τζιαι να προσπαθείς να μαειρέφκεις μόνον ελληνικήν κουζίναν.  Ειδικά στη Χχώραν Της Ευκαιρίας που έχουμεν ούλες τες ράτσες, με τα μάρκετ τους τα εξωτικά, τζι επειδή ούλλοι ξένοι είμαστεν τζιαι έχουμεν το τουπέ να πηέννουμεν ο ένας στα μάρκετ του άλλου χωρίς κόμπλεξ τζιαι καχυποψίαν, βρίσκεις ότι φανταστείς που θέμαν ingredients and spices.  

Τωρά το καλοτζιέριν δέ, διώ του μπάρμπεκκιου τζιαι άφτει.  Ορκίστηκα φέτος να δοκιμάσω μιαν συνταγήν απ'όλες τες χώρες που έχουν μεράκκιν του κρέατος, τζιαι πάθος με την Φουκού.  

Για παράδειγμαν, τούντην εφτομάν, είχα μανίαν να πετύχω τη σσούβλαν την κουελλίσια που το Αφχανιστά, έχουσιν τα παλληκάρκα φήμην σε όλην τη νκεντρικήν Ασία ώς οι Μαστόροι της Σμίλας.  Τα κρέατα τους είναι τα πιο μαλακά μουσμούλλιν, εύγευστα, τζιαί διατηρούνται εχτός ψυγείου τουλάχιστον μιάνν εφτομάν (χρήσιμον προτέρημαν ι στα κάκκαφα που ζιούσην), διότι τα μαρινάρεις για 2 μέρες μες σσε γιαούρτιν, μύλλαν, μπαχαρικά βαρετά τζιαι άλας, τέλλεια όπως τα παστά (το καλοκαίριν μπορεί να πάθεις τζιαι botulism αμαν λάχει αν προσπαθείσεις να αποδείξης τες λαφαζανιές τους αππωμένους τους Αφχανούς περί μακρυζωήας της σούβλας τους, άρα βάρτην μες στο ψυγείον καλού κακού).

Πρώτα πρώτα, βουρούν την κουέλλαν για περίπου τρία μίλλια.  Λαλούν οι περισσότεροι θρύλοι τους ότι η κουέλλα γίνεται πιό μαλαχτή όταν ισπάσει που το φφόον της, όμως υπάρχει και κάποια διαφωνία για τα κίνητρα τούτης της παράδοσης, ειδικά γιατί πάντα ο κλήρος ππέφτει στον "Αντρικκήν τον Μισοδότζιην" του Χωρκού να βουρήση την κουέλλαν. Όταν επιτέλους ποσταθεί το ζώον το φτωχόν, διούν της μιαν πας τη κκελλέν με τον υποκόπανουν του τσέχικου, τζιαι σφάγκουν τη, γδέρνουν τη, τζιαι κόφκουν την κομμάθκια εν μέσω πανυγηρισμού , σσιεπαιθκιών, πειραξίματος, τζιαι γεννικής ευφορίας.  Οι γενέτζιες (που κάθουνται βριχτές τζιαι ψαρωμένες σαννα τζιαιν νεοσύλλεχτοι) λέθουν στο μεταξύν τα μπαχαρικά με το σιερομυλούϊν το πέτραινον για ναν φρέσκα τζιαι μυρωδάτα.  Νεκατώννουν κανέλλαν, κάρδαμον, ζιζίμπριν, ττούρμερικ, πιπέρκα, κύμιννον. Τηανίζουντα λλίον μέσστην μύλλαν να ροδίσουν (σημ. κρούζουν εύκολα!), τζιαι αμέσως αρκέφκουν να κάμνουν μασιάζ της κουέλλας με τα μπαχαρικά τζιαι έναν κκεσέν γιαόυρτιν, σκόρτον, τζιαι άλας, ώς που να αλλάξει χρώμαν τζιαι να μουσκομυρίσει.

Όταν ετοιμάσουν τα κρέατα, αρχίζει η σούβλα:

Το μεγαλύτερον μυστικόν λέσειν πως είναι ι στο κάπνισμαν της για τουλάχιστον οχτώ ώρες, σε πολλά σιγανά κάρβουνα.  Αυτήν την τεχνικήν, τη μπετιχαίννουν με το να σκάψουν λάκκον, να άψουν μέσα λλία ξύλα, τζιαι όταν πυρώσει βάλλουν που πάνω της χόβολης μίαν παλλιολαμαρίναν, τζιαι ξαπολούν το κρέας που πάνω της τυλιμένον, τζιαι το θάφκουν μες την γην προσεχτικά.  Θέμας έτσι χρησιμοποιούν λλία καύσιμα (Οικολόγοι εξ ανάγκης), θέμας έν έσιει καπνούς για να προδόσουν τη χώστραν τους.  Μετά που μερικές ώρες αναμονής, φκάλλουν τα χώματα, τζιαι ξηθάφκουν τη σσούβλαν, η οποία είναι αχνιστή, αρωματική, τζιαι λλιώννει κυριολεχτικά.  

Εννοείται, εμέναν με έπιασεν μανία να πετύχω τούντην συνταγήν.  

Λάκκον δέ μμα φήννει ο κκεραττάς ο δήμαρχος της πόλης να σκάψω για να βάλω φωθκιάν, αλλά ευτυχώς έχω Φουκούν ειδικήν Αμερικάνικην, η οποία εγεννήθηκεν ι στο Τέξας, τζιαμέ που κάμμνουν κάτι καπνιστές σούβλες που είναι απίστευτες.  Εν καλή τζι Κυπριακή η σούβλα αλλά οι Τεξανοί έμπιαννουνται πάς την ΚΑΠΝΙΣΤΗΝ τζιαι αν διαφωνείτe, εμπου δέν εδοκιμάσετε.

Το λοιπόν, η φουκού τούτη είναι βασικά δύο βαρέλλια ηλεκτροκολλημένα.  Έναν μιτσήν, τζι έναν μεγάλον.  Το μιτσήν είναι κολλημένον πιο χαμηλά που το μεγάλον, τζιαι έσιη μίαν τρύπαν που τα ενώννει.  Τζιαι τα δκυό έχουν πόρτες, το μεγάλον έσιη μιαν καμινάδαν.  Βάλλεις τα κάρβουνα σου μες΄το μιτσήν, τζιαι το κρέας μες το μεγάλον, μακρυά που τη φφωθκιάν.  Βάλλεις λλία κάρβουνα κάθε μμιάν ώραν, να διατηράς τη θερμοκρασίαν σταθερήν στους 200Φάρεναϊτ (θερμόμετρα παντού είναι must)  Κάθε λλίον, ρίχνεις μέσα τζιαι βρεμμένα αρωματικά ξύλα για να ξικαπνίζουν τζιαι να τυλίουν το κρέας μες τον καπνόν.

Την Φουκούν έχω την, τζιαι ξέρω τα χού για της επιτέλους.  Κουέλλαν έμπορεις να γοράσεις ζωντανήν, ούτε να τη ββουρήσης μες τες στράτες (εννα μας κλείσει μεσα η PETA), αλλά ήβρα έγιαν, που το ίδιον κάμνει.  Μετά που πολλές δοκιμές, επέτυχα την τζιαι ήταν υπέροχη.  Αν θέλετε, ννά η συνταγή:

Κριάς:

Ενάμισυ κιλόν αρνίν, ή ρίφιν, ή γεροκουέλλαν κατα προτίμησην.

Μπαχαρικά:

Απο μισόν κουτάλιν τσαγιού κύμινον, πάπρικα, ground ginger, κόλλιαντρον ξερόν λεσμένον, ττούρμερικ, πιπέριν μαύρον, πιπέριν κότσιηνον αψόν, κάρδαμον, λλίγην κανέλλαν.

Τηγάνισε ελαφρά (πρόσεχε!) σε μύλλαν ή σε λάδιν.

Ζουμμιά:

3 λεμόνια ποσφιμμένα

1 κκεσέ γιαούρτιν

το ζουμίν 5 σκόρτων τζιαι 5 κρεμμυδκιών. (Μόνον το ζουμίν!!!)

Νεκατώστε τα παχαρικά με τα ζουμμιά.  Κάμετε μασιηάζζ του κρέατος.

Βάρτετο σε ττάππερ στο ψυγείον για 24 ώρες.

Όταν ετοιμαστεί, τζιαι εβάλαμεν τη φφωθκιάν μας υπό τον έλεχχο μμας, μπαίννει το κρέας στο μεγάλον βαρέλλιν.

Διατηρούμεν τη φωθκιάν στους 200Φ (είπαμεν!) τζιαι βάζουμεν έναν κομμάτιν αρωματικόν ξύλον κάθε 1 ώραν.  

Αρκέφκης το 7 ώρες πρίν να έρτουν οι καλεσμένοι σου (δε ννεν μαλάκες να καρτερούν 8 ώρες να φάσειν)

Α θθέλεις, πίννεις συνολικά μίαν μπύραν την ώραν 'η έναν ποτήριν κρασίν κάθε ανάμιση, ώσπου να έρτει η παρέα, τζιαι παίζεις με τα μωρά μας μες την αυλή-υποτίθεται προσέχεις τα.

Μετά που 8 ώρες ττόταλ, είναι έτοιμον, όταν φτάσει το κρέας εσσωτερικήν θερμοκρασίαν 170-190Φάρεναϊτ.

Στην Κύπρον μπορείτε να πετύχετε τη συνταγήν αν βάλετε κάρβουνα μονόπαντα μες τη φουκούν, βάλετε το κριάς που την άλλην, τζιαι δίσετε τη φφουκούν ούλλην με πολλύν ασημόχαρτον.  Κάθε ώραν ννα αννοίεται τζαι να πιντώννετε έναν φτζιαρούιν μπλε με κάρβουνα χωνεμένα.

Αντί ο γάδαρος ο Πηλλάτεν να βουρά πας τα βουνα να κάμνει δολιοφθορές, έπρεπεν ννα κάμνει τούντη σσούβλαν κάθημερα.  Θα εγινήσκετουν βόας που το πολλύ φφαΐν, τζιαι θα του επερνούσαν οι κάβλες αμέσως τζιαι θα μας άφηννεν ήσυχους.