Πουρέκκια Αππωμένα

Αφου εμίλησα για πουρέκκια, επιδόρπιον συμβολικόν, που τα αρχέτυπα της μεσογειακής φιλοξενίας, το κανήσσιην του Ξένιου Δία, είπα να χαλαρώσω τον τόνον της σκέψης μου (πόσον να σκέφτουμαι σοβαρά!;)  τζιαι να σας γράψω τη δδικήν μου συνταγήν πουρεκκιών.   Έμαθα να κάμνω, για να μεν πεθάνει τούτη η τέχνη.  Όπως είπα στο προηγούμενον ππόστ, εδοκίμασα του κόσμου τους συνδυασμούς, άλλοι εν υπέροχοι, άλλοι απαίσιοι, άλλοι εν πολλά ακραίοι.  Εν να σας γράψω τους πιό σπουδαίους μου, τζιαι τους ακραίους (δοκιμάζεις με δικό σσου ρίσκο).  

Πρώτα πρώτα, όταν κάμνουμεν πουρέκκια πρέπει να μπούμεν στο σωστόν mindset.  Επιβάλλεται ένας αυτοσχέδιος χορός αντικρυστός με την βοηθό chef γυρών που το τραπέζιν υπό την υπόκρουσην τελετουργικής μουσικής (συμβουλη:  κλείσε τα παράθυρα αν είσαι εξωτερικόν να μεν σας πάρουν οι γειτόνοι για αιρετικούς), παρακαλεστική προσευχή στον θεόν της ζύμης, τζιαι συμβολική ρίξη αλευριού (μεν το παρακάμεις!)  στες τέσσερες γωννιές του σπιθκιού σου.  Το πεδίον είναι έτοιμον όταν κουραστείς τζιαι αρκέψει να σε ζαοθωρεί η γυναίκα σου τζιαι ο ταχυδρόμος που καρτερά παλαβωμένος στην πόρτα σου να του υπογράψεις το δέμμαν και ακούει τους αλαλαγμούς.  (δέ σσε κρίνει, εν αμερικάνος, παίζει πελλόν περκι εν τον ισφάξεις).

Πιάννεις αλεύριν κανονικόν, νεκατώννεις το με φαρίναν 1 προς 3.  Εβλογάς σταυρωτά λλίγο λάδι, λλίγο βούτηρον κατσικίσιον λλιωμένον, τα ρίχνεις στο αλεύριν και τα "Ρυζιάζεις" (τρίφεις με τα δαχτυλα σου να πάει το πάχος σε όλον το αλεύριν).  Ρίχνεις μέσα δύο αβγά (χωρίς τα τσόφλια!).  Νεκατώννεις.  Ρίχνεις λίγο baking soda πολλά λλίγον ομως.  Νερόν, ζυμωννεις να γίνει ζύμη όχι πολλά σφιχτή.   -Αναλογίες δέν εχει, λαλώ σας τα μυστικά μου, αν ήσαστιν μαστόροι, ξέρετε να τα εκμεταλλευτήτε.

Αφήννετε τη ζύμην να ξεκουραστεί δέκα λεπτά να της περάσει η ζάλη τζιαι το σιόκκ που την εσουξουλήσετε τόσον πολλά με τα σιέρκα σας.  Αννοίετε φύλλον με το μαδράτζιην, λεπτόν πολλά, να θωρείς που την άλλην.  Θέλει τέχνην δαμέ γιατί σσιήζετε εύκολα.  Ή, βάρτετα της μηχανής.  Λεπτό μακρύν φύλλο σαν της ραβκιόλας δηλαδή, 4 ίντζες πλάτος, έναν μέτρον μάκρος.

Στο μεταξύ έχετε ετοιμάσει τη γέμιση.  Τρουλλώννετε ένα μικρόν ηφαιστιάκιν γέμισης καθε 3 ιντζες, κλείετε τη ζύμη με αλλοναν φύλλο πουπάνω.  Κόβετε με το ποτηράκιν.  Τσιλλάτε καλά τες άκριες να φύει ο αέρας τζιαι να κολλήσει, γιατί α δδέ φύει όπως το ψήννεις θα σου κλάσει τζιαι θα αννοίξουν τα αντερα του.  

Τηγανίζουμεν σε θερμοκρασίαν 190c τουλάχιστον ή σωτάρουμεν σε βούτηρο της έγιας, ή ψήννουμεν σε σάτζιη.

Γέμιση#1  Γλυκειά, παραδοσιακή

1 προς 1 αναρή και mascarpone

clove (μοσχοκάρυδο τριμμένο)

λλίγο κάρδαμο τριμμένο

λλίγο μέλι

μαυρη ζάχαρη

κανελλα

(όταν ψηθούν σερβίρεις drizzled με σιρόπι μαυρης ζάχαρης, μαυρου ρουμιού, και χαρουπόμελου)

Γέμιση#2 Αλμυρή

Μαλακό goat cheese 

φρεσκα ρίγανη

σωταρισμένο σκόρδο

saffron

Γέμιση#3, λλίγο Ακραία, γλυκειά.

μπανάνα κομμενη ροδέλλες, πρίν τη βάλεις σαν γέμιση σωταρισε σε βούτηρο, φλαμπέ με κονιάκ και ζάχαρη, να μαυρίσει.

(σερβίρεις με μούρα όποια θέλεις, φρέσκα κρέμα, και νουτέλλα την οποία έβρασες σε μπενμαρί και έκοψες μέσα φουντούκκια)

Γέμιση #4 πιό Ακραία, Αλμυρή

σκόρδο πολλύ, που έψησες για 2 ώρες σιγά σιγά στο φούρνο να λλιώσει καλά.

πατάτα πουρέ.

αλας πιπέρι

Έχει τζιαι πιό ακραίες αλλά είπα να μεν σας νεουλλιάσω.

Καλή όρεξη......