Σημείωμα στη μούσα της μουσικής ερωτικό.


Αγαπημένη
μούσα
γοργόνα φουρτούνα
(που μ' εγκατέλειψες κυρτό, σε έκσταση σφιγμένο, γυμνό,  στην κάμαρη την άθλια του έρωτα και του θανάτου)

Σ' αγαπώ...
και
σού ΄κλεψα το φουστάνι τ' ακριβό,  το γλυκοκίτρινο (απότομα 
κομμένο και ραμμένο με τη μοντέρνα τεχνική 
του ημίθεου βερσάτσε) 
που είχες φυλάξει  στο βάθος της ντουλάπας για σπέσιαλ τελετές 
το φόρεσα ξεκούμπωτο   και
με το κοκκινάδι στραβοκρατημένο στο άτσαλο μου χέρι ζωγραφίζω χείλη λαχταριστά σε σχήμα καρδιάς γέφυρες στο μέτωπο με το μολύβι σου, σκιές φατάλ μπλέ σκούρες, μασκάρα τσουχτερή στα βλέφαρα και στις πατούσες άβολα 
της Κέητ Σπέητ τα ασημένια ψηλοτάκουνα   -θέλησα βλέπεις να σου μοιάσω
μούσα πολύτροπη μουσικολάγνα.

Αν δέν επιστρέψεις (φρόνιμη και καθαρή και πρόθυμη) απόψε, θα βγώ στους δρόμους με σγουρή περούκα, το σκισμένο σου καφέ καλτσόν, και κόκκινα τριαντάφυλλα στα χέρια.





Σχόλια

Ο χρήστης Leni είπε…
(Εφαντάστηκα σε έτσι :Ρ)
(σόρυ)
3/04/2009 2:55 π.μ.
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
:)
3/04/2009 5:58 π.μ.
Ο χρήστης Marl3n είπε…
Se egkateleipse i mousa sou? Elleipsi empneusis? It doesn't seem though me tin teleutaia s dimiourgia.

The last paragraph reminded me of the song 'Roxanne' :P
3/04/2009 7:33 π.μ.
Ο χρήστης Diasporos είπε…
Όπως λέμε στην αμερική, εν high maintenance girl η Μούσα, θέλει ακριβά λούσα, εν αππωμένη, θέλει συνέχεια σημασία. Για να φέρει την έμπνευση, πρέπει να "φορώ τα ρούχα της" για να μου κάτσει, της παμπέσας....
3/04/2009 7:34 π.μ.
Ο χρήστης Diasporos είπε…
Marl3n

Έρχεται, φεύγει, ψήνει μου το ψάρι στα χείλη...
Γράφω κομμάτι για πιάνο και χορευτές, έν εκολλησεν τίποτε ώς τωρά, ήδη έγραψα 1 ώρα μουσική άχρηστη...
3/04/2009 7:35 π.μ.
Ο χρήστης MARINOS είπε…
Είσαι κοντά - είμαι σίγουρος

Νιώθω σε - μπορεί να κάθεσαι κάπου στο άσχετο και τούτα όλα που ο εγκέφαλός σου επεξεργάζεται στο άσχετο θα αρχίσουν να σου φωνάζουν και θα θέλουν να τα γεννήσεις στο χαρτί.

Είσαι κοντα φίλε μου!
3/04/2009 7:16 μ.μ.
Ο χρήστης dokisisofi είπε…
Τώρα καταλαβαίνω γιατί εψές είδα όνειρο τον Μπραντ Πιτ με πολυχρωμα μπικουτι στο κεφάλι να ποσιεπάζει που το παράθυρο τζιαι να με θωρεί να κάμνω πισινήν. (αν δεν κάμνω λαθος ήταν τζείνος, ή καμμιά θεία του)Εθκιάβασα σε πριν να τζιοιμηθώ (μ)ούσα ξενέρωτη..
3/05/2009 4:22 μ.μ.
Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ελάτε στες μουσικές

Είμαι Κύπρο. Εννα παίξω πελλομουσικές αύριο στη γκαλερί Αποθήκες 79 στον Άγιο Λαζαρο (Λάρνακα), η ώρα 8μμ Παρασκευή 9/8 που θα έσιει έκθεση με τα γλυπτά του παπά-Διάσπορου τζι εγώ παρουσιάζω κομμάτιν με απαγγελίαν ποίησης του Λιασίδη, μουσική των Σούφι για πιάνον, άλλα ηλεκτρονικά, ήχους που τα εργαλεία του πατέρα κλπ. Θα τα πιντώσω μές το κομπιούτερ σάν το πάζλ ζωντανά να κάμω ψυχεδέλιαν μεάλην. Τταξίμια μαζίν με ήχους του σμιρίλιου. Σφυρί μαζί με Λιασίδη. Ελάτε να μεθύσετε ελάτε μεθυσμένοι τζιαι θα σας ταξιδέψω στον Κήπο μμου που έν τον πιάννει με η κρίση με η διχόνοια τζιαι που έσιει πόλικο γρουσάφι να μοιράσει.
Διαβάστε περισσότερα

Τρώγοντας το Ντούριαν

Προσπαθώ να κάμω τη ψυσιή μμου να αντιναχτεί, να ξεσκονιστεί για να αλλάξει τροπάρι τούντες μέρες τες τελευταίες της δουλειάς που εξουθενώθηκα.  Γι' αυτό, κάθε μέρα  κάμνω κάτι εχτός προγράμματος, κάτι που ταράσσει τα νερά τζιαι φέρνει τα πάνω κάτω.   Πχ πάω περίπατο σε κακόφημες συνοικίες ή ακούω μουσικές που δέν μου αρέσκουν.  Έτσι για να δώ πώς θα αντιδράσω. Σήμερα έμπηκε μμου στο νού να πάω στην αγορά τους ασιάτες δαμέ δίπλα τζιαι να γοράσω το περιβόητο φρούτο τους βιετναμέζους το διαβολικό Ντούριαν, το οποίο εν τεράστιο ίσιαμε πέντε κιλά, εν σκληρό που έξω τζιαι αγκαθθωτό, τζιαι άμαν το ανοίξεις βρωμεί χτιτζιό αλουσία/ποσκούπιδα/θειάφι/κρομμύθκια.   Βρωμεί τόσον πολλά που στο βιετνάμ έσιει απαγορευτικές ταπέλλες σε δημόσιους χώρους.  Πάει ο ζώλος του ίσιαμε 100 τετραγωνικά μέτρα.  Τουμάνι.  Η γεύση του Ντούριαν εννεν γλυτζιά, εν σχεδόν αλμυρούδα, τζιαι μάλιστα το φρούτον τούτον  εν κρεμώδες σάν τη κκάσταρτ  ή σάν το τυρί το ροκφόρ,  με aftertaste λίγον αλμυρή τζιαι χαλασμένη -...
Διαβάστε περισσότερα