To sublimate, to vaporize, to abandon
Νά απόψε που βγήκε το τέταρτο ποίημα της σειράς. Επίντωσα 3 μικρά ποιήματα τζιαι έπλασα το όσον έθελεν. Στο σύνολο θα είναι πέντε τελικά αλλά θα μεγαλώνουν ώσπου πάσην. Το I, II, III, εν πιό κάτω.....
Δέν ήθελε να βγεί αλλά έφαα καλαμάρι τηγανιτό σε ταβέρνα της Μικρής Ιταλίας, με κύριο πιάτο μαύρη πάστα μελανιού με σκόρδο + σουπιές, ελαιόλαδο, και ένα μπουκάλι pinot grigio.Κατάνυξη, ήταν να κλάψω επήρεν με στην Κύπρο για κάποιο λόγο. Εμίλησεν μου το καλαμάρι!
Εϊβα, τζιαι απου καταλάβει.....
IV
(Scene: A cloudless ceiling. A table full of lost things recovered. A chorus of mourning Furies. On a hermaphrodite deathbed he breathes out this long folded secret: "twas never yours, my love, this dreadful thing, this thing black was hers and only hers ")
I know this at last:
I
swallowed
breathed
drank
her
bitterthing.
It was Hers
Not mine
her devil motherbird tumor was not mine
her love
unconditionally sharp taloned
winged, beaked
tentacled
alone-as-hershadowthing
black sun
unswallowable
was not mine.
And it left me, like the War leaves you.
But before it left
It cooed and curled inside a pretty wind-pouched aeolian gift
tied up with pretty yellow string and
called out from beneath my frail walls of troy
"Eat me!" "Breathe me my love"
howled desperate sweet things at my enamel foothill mouth tooth summits
like an acid rainstorm disguised as a Pity
disguised as a
'rarified like loneliness'
i let it in
it burst a secret door
it bloomed many claws and mouths it
chewed the string and
down from the heavens it
hammered its corrosive manna through the
rock beds
scissored
across the
settled canyon lungs and
burst the inhabited wombs and cervixes
flooded the stomach valleys
clipped the trunks off the lemon trees (gone was this only memory of my Home)
drowned the umbilicals
the flailing arms
landslided
updrafted
convected
traversed Up and across
the 'mother-of-pearl' cloud deserts
monsoon columns
Up the
red throat tornado funnels
Up the
exosphere brain strata
sat there a hundred years like the giant disapproving eye of a saturn storm
billowing its red archers through craters
deep as anger
steep as fear
I said its Name
And then it vaporized and left me.
Σχόλια
Alla akoma den katalava..anevazete kati san miouzikal kai i xorografos sou zita stixous ektos apo mousiki? ti akrivws etoimazete?
Αν δεν πεθάνεις δεν ξαναγεννιέσαι...
Πρέπει να φτάσουμε στην Αρχή όλων για να μπορέσουμε να γεννήσουμε Ζωή, Δημιουργία.
Οδυνηρό - Λυτρωτικό Διάσπορε μου.
Ευχαριστώ. Δέν είναι σάν musical το έργο,η χορογράφος μόνο τη μουσική που έγραψα θα χρησιμοποιήσει -η ποίηση που έγραψα παράλληλα με τη μουσική είναι το γύψινο καλούπι που έπεσε η μουσική μέσα. Θα τη βάλω να διαβάσει για να μπεί στο νόημα της μουσικής καλύτερα. Είναι σάν 'βοήθημα', είναι σαν 'σκιά' της μουσικής μου, 'αντίβαρο' (ballast).
ρουθλες μου καλή
Πόσο διορατικό αυτό που είπες....
Πονεί με η Αρχή. Εταξίδεψα σε τόπο αγκαθωτό για να μπορέσω να τη βρώ και να την περιγράψω. Πάω Εκεί εύκολα πλέον... το ταξίδι πίσω είναι δυσκολότερο, η Αρχή φέρνει Λίθη του μυαλού γιατί μές την ανάμνηση της οταν κολυμπήσουμε τη ξαναζούμε και θέλουμε να μείνουμε εκεί, είναι τόσο γνωστά τα μέρη.. τώρα παίζω αυτό το επικίνδυνο παιχνίδι, αλλά είπεν μου το πουλάκι οτι είμαι έτοιμος να το παίξω..
Οδυνηρό-Λυτρωτικό.
αμαν ακούσεις του φαγιού έσιει πολλά να πεί....