Μέρα της Μάνας Διασπορική.

Αύριο θα γιορτάσουμεν τη Μέρα της Μάνας με απλόν αλλά ωραίον τρόπο.   Εσείς ευχαριστάτε παρακαλώ τες μανάδες σας, εδουλέψαν σκληρά να σας μεγαλώσουν.   Ή τες γυναίκες στη ζωή σας.  

Στο μεταξύ ούλλοι στη Χτερνίαν γοράζουν περίεργα δώρα των γυναικών τζιαι των μανάδων τους μάσσιαλλα του καταναλωτισμού.  Εμένα δέν μου αρέσκουν τα μουσκουρούθκια, έχω αλλεργία στο πλήθος τζιαι  οι κάρτες που λαλούν "world's best mom" τζιαι τραουδούν κλπ εκνευρίζουν με αφάνταστα.   Εδιάλεξα μόνο που το ανθοπωλείον της γειτονιάς  μιάν ωραίαν ανθοδέσμη ανοιξιάτικη να δείξω την εκτίμησην μου συμβολικά της γυναίκας μου (πάντα είναι καλή ιδέα τα λουλούδια, κάμνει με η πράξη να νιώθω λίγον άβολα γιατί εν κάπως φτιαχτό να εμφανιστείς με μάτσο φκιόρα στο κατώφλι, αλλά άτε, αφού εν ωραία που την άλλη) .

Θέμας εσκαρφίστηκα δώρον που έχει πραγματική αξία, όι υλική  - για να παλανσάρω τα φτιαχτά λουλουδάκια.  Λαλώ το λοιπόν της Αγάπης το μεσημέριν που ήρτα που τη δουλειάν τζιαι είδα την να βουρά τα κοπελλούθκια στο λάλλαρο  μες την μιτσιάν μας την αυλούδαν που ε λλίο ψιλοχάλια γιατί αντί να είμαι καλός homeowner σπιτονοικοκύρης συνθέτω μουσικές στον ελεύθερον μου χρόνον (άμα γράφω κάτι άλλο πρακτικό θυσιάζω στο βωμό της Σκέψης, έν είμαι σούππερμαν, καλά τζιαι αντέχει με η Αγάπη)   έμεινεν η αυλούδα άσαστη τζιαι εφάαν μας τα κάτσαρα:   

"Καλή μου πόψε θα σου μαγειρέψω έξτρα σπέσιαλ τζιαι θα φάμεν μόλις κοιμηθούν τα κοπελλούθκια.  (μιτσοκαμμώ της τζιόλας).  Αν είσαι φρόνιμη μάλιστα θα έχεις τζιαι κάτι έξτρα σπέσιαλ αγάπες...   (γελά)  'Α, ακούεις, αύριον πρωί θα έχεις και το δώρο σου.  Δηλαδή:   Μέν ξυπνήσεις το πρωί.  Βάλε τες ωτασπίδες σου τζιαι τη μάσκαν ύπνου τζιαι μείνε να τζοιμάσαι  όσην ώρα θέλεις.  Αντί που τους σάζουμεν τζιαι οι δύο μας το πρωί, θα τους σηκώσω μόνος μου, θα τους κουβαλήσω κάτω, θα τους γύρω τα γάλατα τους, θα δούμεν το sesame street στην τηλεόρασην, θα αλλάξω τα πανιά τους, θα βγάλουμεν τες πυζιάμες να βάλουμεν ρουχούθκια, θα τους ταϊσω πρόγευμαν pancakes with maple syrup φράουλες  blueberries τζιαι αφκόν βραστό, μετά θα τους βάλω στο αυτοκίνητον να πάμεν βόλταν κάτω στον ποταμόν με τη διπλήν αμαξούδα μμας την κότσιηνη,  να σε αφήσουμεν ήσυχην να χαλαρώσεις ώς το μεσημέριν.  Ξύπνα τζιαι κάμε τα δικά σου.   Ντάξει?"   (Χαμόγελον πλατύ)


Εγόρασα μετά ένα κιλό σολωμό coho (αφού η δίαιτα επιτρέπει ψάριν)  που την αλάσκαν ολοκόκκινον σπαρταριστό φρέσκο να τον κάμω καπνιστό.   Συνοδεύω με σαλάτα mesclun με εφτά είδη μαρουλλιού  τζιαι άλλα πράσινα, sticky rice καμποτιανόν στον ατμό με τζίντζερ φρέσκο και ελεφαντοσκόρδο.  Πρώτα εμαρίναρα τον σολωμό σε άλατόνερο με πιπέρι τζιαι άνιθο τζιαι μετά έβαλα τον σε κάρβουνα σχεδό σβυστά για δύο ώρες να καπνιστεί μές τη φουκούν που έσιει καππάκιν σάν το φουρνίν.  Κάθε μισην ώρα άννοια την τζιαι έριχνα κομμάτια δρύ να ποκαπνίσουν, όσπου τζιαι εψήθηκεν, επνίηκεν, εχόρεψεν μές τη φωθκιάν ο σολωμός ο κκόχος ο μερακλής.     Μέλιν.  Μα ήταν υπέροχος, μαλακός τζιαι εμύριζεν σχεδόν όπως το χοιρομέρι  τζιαι σαν το μπέηκον κάπως..   Έριξα του τζιαι ελαιόλαδο με λεμόνι πουπάνω.   Τί να σας πώ, επεράσαμεν καλά πόψε.  Το κρασάκι έλειπε γιατί απαγορεύεται γμτ.   


Αύριο πρωί θα περάσω ωραία με τα μωρά, σίουρα.   Σήμερα ο γιός μου εκούνταν μές την αυλήν το recycling bin τζιαι έκαμνεν "ββββββββββββββ", εστάθηκα πουπάνω που τη φουκούν τζιαι  εχάρηκα τον πολλά.     Κκιάολε.  Είμαι παπάς.   Κάμνω σούβλαν τζιαι τα μωρούθκια μου επαρπατήσαν τζιαι βουρούν μές την αυλήν, φωνάζει η μάνα τους "πρόσεχεεεεε, πηλάαα"  όπως εφώναζεν τζιαι η δική μου κάποτε.  Κκιάολε.  Είμαι παπάς.  Τούτη εν η αυλή των κοπελλουθκιών μου, οι αναμνήσεις τους (ούπς τζιαι εν χάλια η αυλή) δαμέ εννα γινούν.  Εννα θθυμούνται τον παπάν τους να φορεί  αστείαν ποθκιάν που απεικονίζει  live size το κορμίν του τίτσιρου Δαυίδ του Μιχαηλάγγελου (με την ανατομίαν να ταιρκάζει ακριβώς)  να ψήννει σούβλες τζιαι να ακούει μουσικές.    Είδα την Αγάπην να τους βουρά τζιαι εχαμογέλασα.   Μπορεί να μέν Ανοίκω πούποτε αλλά δαμέ Ανοίκω κάπως παραπάνω..

Σχόλια

Ο χρήστης papoutsosiko είπε…
diaspore enna me kamis na erkepso oikogenia me touta pou grafis. arkefko anazitisi manas .oses endiaferonte stilte mou ena email,en polla kala ta gonidia mou
Ο χρήστης Diasporos είπε…
λεβέντη μου μέ βιαστείς. Εγώ άρκεψα την πέρσυ, στα 35. Βάλε αγγελίαν τζιαι ορους καλούς τζιαι δώστου να φκούν τα γονίδια καλά. Εγώ εκατάφερα τα δίδυμα πάντως.
Ο χρήστης ρίτσα είπε…
μάνα μου ρεεεε

εν τέλεια σαν την ταινία, αναφέρεις τζιαι τζιήνα να πανκεικς

εγώ πάντως ένιωσα να πεινώ, όι που τα πανκεικς που το σολωμο

μεν την σκέφτεσαι την αυλή σου διάσπορε.είσαι παπάς:)μουσικός παπάς, όπως το μουσικό κουτί;)

τζιαι κανεί με την ευγονική να με θυμώσω τωρά α, χιτλερικοί ;)
Ο χρήστης Aceras Anthropophorum είπε…
Ρέ διάσπορε έκαμες με τζιαι γεμώσαν τα μμάθκια μου.

Παπουτσόσυκε γύρεψε να ερωτευτείς πρώτα. Τα επόμενα είναι συνεπακόλουθα. Αν γυρεύκεις μάνα θα καταντήσεις να γυρεύκεις την μάνα σου, τζιαι δεν θα την έβρεις ποττέ :)) Είπαμεν, τα οιδιπόδια τελειώννουν στα έξη αλλά κατατρέχουν μας υποσυνείδητα ως τα ενενηταέξη.

Διάσπορε έλα ποτζιεί τζιαι έχεις αυτό που εζήτησες. Πρέπει να έχουμεν τηλεπάθεια. Ετοίμασα το πριν να θκιαβάσω το μύνημα σου που το εζήτας.
Ο χρήστης papoutsosiko είπε…
aceras ego kathe mina erotefkome alli,alla tzines en kailoun. pou enna pai enna aniksi i tixi mas kapote...
Ο χρήστης drSpock είπε…
Α, ρε Διάσπορε αλλό λίο να κλαμουριστώ. Μακάρι να είσιεν τζι άλλους πολλούς σαν εσένα.
Να σαι πάντα καλά και να τη χαίρεσαι την οικογένεια σου ας εν τζαι μες στην αυλή την απεριποίητη.
Ο χρήστης dokisisofi είπε…
ου κκιάολε!
Ο χρήστης Πρασινη νεραιδα είπε…
μα ποσο ομορφες εικονες!
και απο τοσο μακρια!!
:))))

και εγω μπηκα σε σκεψεις μετα απο ολο αυτο, αλλα μαλλον ειμαι μικράκι ακόμα!



υ.γ. ο τρόπος που το έγραψες μου θύμισε πάρα πολύ κάποιον άλλο. α στο καλο!
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Τούτο που εννά θυμούνται πιο πολλά που ούλλα τα μωρά σου, εν την αγάπη που υπάρχει διάχυτη στο σπίτι τους, στην αυλή τους, στην κάθε αναπνοήν τους. Όι μόνον ανήκεις, αλλά ρίζεις.. :)
Ο χρήστης ruth_less είπε…
Μάνα μου Διάσπορε μου, που εμεγάλωσες τζιαι έγινες παπάς - τζιαι τόσο καλός παπάς. Μόνον τούτο μετρά στα μωρά καλέ μου, οι θύμισες που εν νάχουν της αγάπης σου (τζιαι της Αγάπης σου).

Που ανοίκουμεν τελικά... where the heart is I guess.

Μια ζωή γεμάτη έτσι όμορφες εικόνες με την οικογένεια σου εύχομαι :)
Ο χρήστης Arahni είπε…
Λαλείς τούτα ούλλα να τα είχαν και οι γονείς μας στο νου τους οξά ετρώαν τους άλλες έννοιες;

Επειδή άνοιξεν μας την όρεξη μας, το sticky rice πως το φτιάχεις; :)
Ο χρήστης Diasporos είπε…
ρίτσα
χαχα ευχαριστώ
Θα γράψω κάποτε στα ιστομαγειρέματα συνταγήν για τα πάνκεϊκς, εν πολλά καλά πράγματι. Τζιαι ο σολωμός, γίνεται τζιαι στη φουκού μάλιστα άμαν τυλίξεις τη φουκού με ασημόχαρτο. Στο φουρνίν πιό καλά, βρέξε ξύλα της τερατσιάς σε σίκλαν τζιαι μετά πρόσθετε έναν κάθε μισάωρο να ποκαπνίζει.


ακερα
Ε φιλε σίουρα έχουμεν τηλεπάθεια :-)
Έγραψα σου ήδη.


δρ σποκ
Καλή σου δευτέρα φιλενάδα. Επέρασα καλά με τα μωράκια σήμμερα. Αρκέψαν τζιαι έχουν χάζιν έννεν βρέφη, μιλούν. Κάμνει τεράστια διαφορά! Ξαφνικά καταλάβεις οτι εν συγγενείς σου!!

δοκη
Κκιάορκαν ρε.

νεράιδα πράσινη
Μήν βιάζεσαι νεράιδα, σωστά κάμνεις. Έσιει την ώρα του το πράμα. Εγώ έν ήμουν έτοιμος πρίν τα τριανταπέντε μου πέρσυ. Όταν ήρτεν ο καιρός, ήταν φυσιολογικό. Το μόνο κακό που βρίσκω είναι οτι δέν αντέχω όσο θα άντεχα την κούραση τζιαι τα τρεχάματα οπως αν ήμουν 25 χρονών.

ψυχία
Προσπαθώ οσο μπορώ να μεγαλώσουν με χαλαρή αγάπη γυρόν τους, να μέν έχουν ψυχολογικά πολλά, να θωρούν τους γονείς τους αγαπημένους τζιαι όσο γίνεται χωρίς άγχος. Εν ευθύνη μεγάλη γιατί αν δέ φκέννει πουμέσα σου, φαίνεται.

ρουθλες
Γεια σου ρούθι. Όμορφη η ευχή σου καλή μου. Εμεγάλωσα γμτ, τζιαι απότομα μάλιστα. Άρκησα να τους κάμω τους μιτσιούς, εννα βουρώ ώς τα 65 μου φαίνεται αλλά άξιζεν το.
Ανοίκω δαμέ, μαζίν τους άμαν το κορμίν τζιαι το μυαλόν με αφήννουν να ζώ τη Στιγμή. Τωρά αν πάμεν τζιαι καμιά φοράν κύπρον να μείνουμεν (λέμε) εννα έβρω τζιαι άλλον ανοίκω. Ή μπορεί να έν ευσεβής πόθος μόνον τελικά.



αράχνη
Ακούεις? Γόρασε το ειδικό ρύζιν πρώτα. Λαλούν το sticky rice, or sweet rice -μόνο με τούτο κάμνει.!! Να φουσκώσεις 1 cup sticky rice σε κρυό νερό ίσια να το καλύπτει, για 9 ώρες. Μετά να το κάμεις steam στο steamer σου (έσιεις steamer basket που το βάλλεις σε κατσαρόλλα?) να βάλεις cheesecloth πάς το basket τζιαι να βάλεις το ρύζιν πάνω να κάμει steam για 20 λεπτά. Σε τηγάνι τηγανίζεις ντζίντζερ με σκόρδο, μετά ρίχνεις fish sauce τελευταία στιγμή. Νεκατώννεις με το ρύζι. Μμμμμ.
Ο χρήστης thalassamov είπε…
Ευτυχισμένος παπάς είσαι!
Τζαι τα μωρά σου έχουν ευλογία που είσαι δημιουργός και μάγειρας μαζί! Η μάμμα τους πρέπει να το εχάρηκε πολλά το κυριακάτικο δώρο, όντως ήταν δε ρίαλ 8ινγκ.
:)))))))))))))))))))))

Ο κήπος όπως και να είναι, θα είναι η αγάπη τους αφού τζαμέ μεγαλώνουν. Τα δικά μας θυμούμαστε ακριβώς πώς ήταν ή ωραιοποιήσαμεν τα πηλέ;

Ένα γενικό σχόλιο; Με τα κείμενά σου, διάς μου θάρρος ότι και στην ξενιτιά μπορείς να είσαι ευτυχισμένος. Σε ευχαριστώ που τα βάθη της ψυχής μου.
Ο χρήστης ΦΛΕΓΟΜΕΝΟΣ είπε…
ΑααΑα

Ναι, αλώπως θέλω κι εγώ εναν γιο.

Το μόνο που λέιπει εν η μητέρα του γιου μου.

αααα ρε διάσπορε

Να περνάς καλά:)
Ο χρήστης stalamatia είπε…
Διασπορούιν μου έφκαλες ρίζες τζιαι κλωνιά μάνα μου ένι ρίζες των μωρών σου τούτες ,ένι ρίζες που έφερες μαζίσου στα ξένα τζιαι σκόρπισες τες.Πολλά φιλιά σε ούλλους σας.
Ο χρήστης Λεμέσια είπε…
Ανοίκεις όπου αφήνει η ψυχή τα κομμάτια της...

Να χαίρεσαι την Αγάπη και τα μωράκια σου, Διάσπορε μου...

Καλή βδομάδα
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Μετά που το 74 αν και ζώ στην ελεύθερη Κύπρο (μετά απο κάποιες περιπλανήσεις στο εξωτερικό) πάντα νόμιζα ότι το σπίτι μου ήταν το πατρικό μου εκεί στην Κερύνεια. Είμαι μάνα 2 υπέροχων αγοριών 26 και 19 χρόνων. Με πήρε ο μεγάλος από το εξωτερικό που σπουδάζει,για να μου ευχηθεί για την γιορτή της μάνας εχθές και του έλεγα ότι θα κάνουμε κάποιες επιδιορθώσεις/μετατροπές στο σπίτι και μου λέει "Να χαρείς ρε μάμμα μεν αλλάξεις πολλά πράγματα γιατί δεν θέλω το σπίτι που μεγάλωσα να χάσεις την προσωπικότητα του γιατί όταν επιστρέψω θα νοιώθω ότι δεν ανοίκω εκεί".

Το ποστ σου με έκανε για κάποιο περίεργο τρόπο να καταλάβω ότι ο γιός μου έχει δίκαιο "home is where we feel that we belong".
Ο χρήστης dokisisofi είπε…
διασπορε ήταν να το κάμω ανάρτηση αλλά πέμπω σου το εσένα
εννα σου αρέσει νομίζω και ταιριάζει με τις γαστρονομικές σου ανησυχίες
( έρκεται τζιαι ο ξυλούρης που εζήτησες, υπομονή)

http://www.youtube.com/watch?v=l5xqUhBK0LM
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
να μην ξεχάσετε και τον αδελφόν αυτού ψαραντώνη

-κουλλούριν
Ο χρήστης Diasporos είπε…
θάλασσα μώβ
Ευχαριστώ. Ακούεις?.. Στη ξενιτιά μπορείς να είσαι ευτυχισμένος, φτάνει να χτίσεις την Καλύβα σου, και τον Κήπο του Νού όπως εσύ τον θέλεις. Σήμερα πχ πήγα σε 2 διαφορετικά δάση να περπατήσω το πρωί, στάθηκα στον αγαπημένο μου βράχο μπροστά απο το ρυάκι {μου}, ένιωσα πολλά τυχερός. Εν δικό μου το δάσος, αγκάλλιασεν με. Όπου τζιαι να είσαι, μπορείς να βρείς θαλπωρή, ευτυχία.


φλεγόμενε

γειά σου τζιαι σένα. Εν πολλά ωραία να έσιεις γιό, τωρά που τον έκαμα το εκατάλαβα, τζιαι το ίδιο να έσιεις κόρη (κάθε πρωί έρκεται να κάτσει στα γόνατα μου να της διαβάσω παραμύθι, εν πολλά συγκινητικό!!). Όταν έρτει η ώρα, μή δειλιάσεις. Εγώ δέν ήμουν σίγουρος οτι έθελα κοπελλουθκια, έπαιζα τον ωραίον κλπ, αλλά που ήρταν επέλλανα που τη χαράν, κάτι άλλαξε. Άτε, τζιαι στα δικά σου..




σταλαματιά

Ναι καλή μου εν οι ρίζες που σκορπούμεν στη ξενιτιά. Ξέρεις τες πολλά καλά. Τα μωρά σου (ξέρω οτι εν μεγάλα) ήντα μπου λαλούν για το σπίτιν τους? Πού το νιώθουν ότι έναι.? Έχουν τζιαι λλίην ρίζα κυπριακή θεωρούν?


Λεμέσια διάσπορη και σύ
Καλή σου βδομάδα. Εκεί που αφήνει η ψυχή τα κομμάτια της βλαστούν αγριολούλλουδα, δρύς, βαλανιδιές, δάση ολόκληρα, κήποι. Ξαφνικά ανοίκουμε σε δυό τόπους, χωρίς να το καταλάβουμε, σωστά?
Αλλά οπως είπεν και ο Λιασίδης "Να 'τουν η Σκάλα μάλιν σου τζιαι να μου την χαρίσεις, ποττέ μου δέν την άλλασσα μ' εναν γουμάν της Λύσης)


Ανώνυμη
Καλή η ιστορία σου, έχω παρόμοια ιστορία με το γιό σσου, οι γονείς μου αλλάξαν το σπίτι μας τζιαι οταν πάω πίσω δέν είναι το ίδιο! Τζιαι έχει δικιο, Home is Where the Heart Is..


δοκη

Ευχαριστώ!


κουλλούριν

Νά και η έκπληξη της ημέρας!! :-))
Να τα λέμε.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ελάτε στες μουσικές

Τρώγοντας το Ντούριαν