Ούστ τοξίνες. Ούστ κακό Qi.

Πάει η πρώτη βδομάδα κάθαρσης τζιαι αποτοξίνωσης απο τα ταχάτες βλαβερά φαγιά & ποτά. Τρώω μόνο steamed πράματα, όι κρέας ούτε ψωμιά, ούτε γάλατα ούτε φρούτα.  Μόνο χορταράκια σπαναχούθκια, μπρόκολα, κλπ.  Ούτε κούννες τρώω που μου αρέσκουν, ούτε καφέν, αλκοόλ, ψουμούδιν.   Μαρτύριο.  Αρέσκει μου του μαζόχα, σκέφτουμαι μάλιστα να αρκέψω να αυτοραπίζουμαι με κλωνιά φρέσκα της ιτιάς που βιτσιάζουν ωραία, να δώ αν αγιάσω τέλλεια ή αν μου περάσουν έτσι τα νεύρα.  

Κινεζορώσσε γιατρέ εσύγκοψες με για απαλανσάριστον με τες βελονούες σου τζιαι τα σιέρκα σου που με εχουφτώσαν με ιατρικόν τρόπο τζιαι έβαλες με ττερπιέν τζιαι εγέμωσες με άχχος.  Το γίν τζιαι το γιάνγκ μου εμαλλώσαν ακούεις.   Πότε εμαλλώσαν τζιαι δέ μμου το είπαν?  Επιάσαν διαζύγιον πιλέ.    Τζιαι ιμίσχ το Qi μου εν φυλακισμένον κάτω που το σημείον του στομαισιού ακούεις.  Τζιαι τί κάμνει το Qi μου φυλακισμένον τζιαμέ ά?  Μήπως εν γι αυτόν που δέ σιουρκάζουμαι ποττέ μου/βαστά με συνέχεια γελόκλαμαν μαζί με ακράτητη χαράν της ζωής τζιαι απόγνωσην μαζί?  Τούτη η σύχχιση που δέν αποφασίζει το Αδρωπούιν του Νού ήνταμμπου θέλει, αν εν ευτυχισμένον ή δυστυχισμένον, εν που το Qi μου που εβάλτωσεν ακούεις.   Κκιάολε.   Εκάτσαμεν πάνω.  Πού να σε  ξεκολλώ βρε Qi την όρεξην σου έχω τωρά.  Άλλην δουλειάν έν είχα.   

Κοίτα που έχασα τζιαι έναν ανάμιση κιλόν εχτός που την κάθαρσην που μου γίνεται στα εσωτερικά όργανα.  Έππεσεν η συνθετική μου σκεμπούδα.  Εβλαστήσαν τα χόρτα τα βραστά (χωρίς λάδι ή λεμόνι) μές το στομάσιη μμου.  Ενεουλιάστηκα τα εβλοημένα τα ricecakes, τζαι τη γαλοπούλλαν τη βραστή.  Εμίσησα το νερόν.  Εμίσησα το μουρουνέλαιο τζιαι τες αντζούγιες τες σκέττες που το ττενεκκούδιν.  Θέλω καφέεεεεν. Ζαλίζουμαι ολάν, τρέμουν τα σιέρκα μου.  Μυρίζουμαι καφέν στα στάρπακκς τζιαι καυλώννει η μούττη μου.  Δέ θα πιώ καφέν.  Ούλλη μέρα τζοιμούμαι πάνω μου σαν το γέρον.  Έχω κλαμονεύρα συνέχεια.  Φωνάζω τους μαθητές μου με το παραμικρό λάθος που κάμνουν.     

Ακόμα 3 βδομάδες έτσι.

Που δευτέρας μπαίννει σε δράση το μέρος β' του σχεδίου.  Αρχίζω το tai chi τζιαι το Qi Gong, να δούμεν αν ξικολλήσει το καταραμμένον μου Qi επιτέλους.