Επήραν του το σπίτιν του κ Nguen του γείτου.
Το σεπτέβρην έγραψα δαμέ την ιστορίαν του κ.Nguen του ζαχαροπλάστη δακάτω στην πόλην μας, που άννοιξεν μιτσήν κατάστημα στη γειτονιά με κκέηκς βιετναμέζικα, τουρτες κολοκασιού (έγραψα τζιαι τη συνταγήν τότε) επίσης με green tea, λοκμάδες με παπάγια, τζιαι άλλα υπέροχα εξωτικά εδέσματα όπως σιοίρον πάς το ψωμί με τη ζάχαρη τζιαι τη σόγια (άπαιχτο γλύκισμα, trust me). Εζούσεν το 'αμερικάνικον όνειρον' ο γελαστός κ. Nguen με την φαμελιάν του ούλλη που μάλλον δέν είσιεν τον ήλιον μοίρα στο βιετνάμ, ήρτεν δαμέ τζιαι εγόρασεν ενα σπίτι παλιόν τζιαι μεγάλο τζιαι έσασεν το έδωσε ζωή. Δυστυχώς εγόρασεν το με τζιήντα δάνεια τα τοξικά, γμτ, τα άτοκα για 5 χρόνια που μετά πάει ο τόκος ψηλά. Μάλλον εσκέφτετουν να το πουλήσει σε άλλους ακριβά αμαν το έσαζεν, τζιαι να πιάσει τα ριάλλια να γοράσει άλλο σπίτι. Κάθε εφτομάν που επήεννα να γοράσω κάτι (για neighborhood support *buy Local* ) εφαίνετουν μου λυπημένος τελευταία. Έν εχαμογέλαν τόσο, τα μούχτη samples εσταματήσαν, τζιαι ελλίανεν την πραμάτεια, τζιαι δέν ήταν τόσο φρέσκα τα γλυκά του πλέον γιατί εφύλαεν τα αντί να πετάσσει τα παλιά.
Πρίν μιά εφτομά ξαφνικά έγραψεν ΚΛΕΙΣΤΟΝ. Τα κάντζιελλα στα παράθυρα. Άδειο το μαγαζί.
Εχτές, στο σπίτι έξω FOR SALE ταπέλλα.
Έχασεν τα ούλλα ο καημένος. Πού θα πάει τωρά?
Έφαν του τα η τράπεζα τζιαι η κκελλέ του που ετόλμησεν να προσπαθήσει να παίξει με το σύστημαν τζιαι αντί να κερδίσει έχασεν....
Σχόλια
κρίμας
Επάθαν την πολλοί. Εκατομμύρια μάλιστα. Τζιαι δακάτω η τράπεζα έν αστειεύκεται. Πιάννει σου το αμα εν πληρώσεις σε τρείς μήνες το δάνειο. Επιστεύκαν ούλλοι οτι η αξία των σπιθκιών εννα συνεχίσει να ανεβαίννει τζιαι θα πουλήσουν το σπίτι ακριβά κάποτε να ξελασπώσουν. Ο παραπάνω κόσμος μάλιστα που έσιει σπίτιν ετράβησεν λεφτά εναντι της 'αξίας' του για να κάμνουν ζωές, αυτοκίνητα, σπουδές, ακριβά ρούχα κλπ, επιστέψαν οτι μιάν μέραν εννα ξιχρεωσουν αμα πουλήσουν τα σπίθκια τους. Τωρά που εππέσαν οι τιμές 30% εφάαν την ούλλοι. Χρωστούν παραπάνω ριαλλια που την αξίαν του σπιθκιού αρα εκάτσαν πάνω. Ευτυχώς έν έπαθα έτσι κακόν που τη κκελλέν μου. Που εγόρασα σπίτιν έθελεν ο τραπεζίτης να μου δώκει διπλάσια που τζιήνα που του εζήτησα! Είπα "όι" τζιια εθώρεν με παράξενα. Εμπορούσα να γοράσω μεγάλο σπίτιν άνετο τζιαι είπα "ως τζιαμέ που φτάννει η κουτάλα μου να απλώσ" -όπως μας εμάθαν στην κύπρο δηλαδή. Όποιος εδελεάστηκεν εκαταστράφηκεν τωρά....
ρίτσα
Μα ελυπήθηκα πάρα πολλά ρε. Εν καλός αθρωπος, τζιαι έκαμνεν πολλά σωστή δουλειάν.
Χαλά τζι άλλον η γειτονιά άμαν έσιει κλειστά καταστήματα. Κατίσι μας.
Ναί, και το χρηματιστήριο -εδώ είχαν δύο μαζί, δάνεια + χρηματιστήρια.. χάλια ο κοσμάκης. Εχάσαν το 40% της σύνταξης τους..
σταλαματιά
Εδώ η μέσος όρος χρέους πιστωτικών για μιά μέση οικογένεια είναι $10,000. Με τόκους απο 20%-25%. Απίστευτο έ? Εμέναν έμαθε με ο παπάς μου να μέν αγοράζω τίποτε με κάρτες (θυμάσε το πόστερ "ο πωλών της μετρητοίς/ο πωλών επι πιστώσει"?)
ehoun akoma na doun ta matia mas...
[τάχα πελλή? ε οι, εγώ τζι αν ανακατσιώ. πλέον εν τρωω τα πράουνις τους]
Φοούμαι έσιεις δίκιο..
Εννα γίνει το σώσε με τις πιστωτικές τζιαι ακόμα έν το εκατάλαβεν κανένας. Χάννουνται τζιαι τόσες δουλειές.
sike
έν ακούεται καλός ο σιοίρος με τη ζάχαρη αλλα εν παράξενα υπέροχος. Καραμελλώννουν τη ζάχαρη μαζί με τζιήνο το fish sauce το υγρόν που τους αρέσκει τοσον πολλά, τζιαι ginger, νεκατώννουν το με χοιρινό που ψήννουν 10 ώρες τζιαι τραβούν τες ίνες του μιά μιά τζιαι βάλλουν το μές την καραμελλα. Μετά βάλλουν το πουπάνω που ενα περίεργο φραντζολάκι. Εδοκίμασα το επειδή είδα άλλους να το τρών με όρεξη τζιαι είπα "σικκιμέ". Surprisingly great flavor.
lennuu
Καλά λές εν το μάρκετινγκ. Tα New York sweets εν μάρκα γλυκών αηδιαστικών?
LOL, έσιει τζαιρόν να την ακούσω την έκφραση.
εν πολλά ωμό τούντο πρόσωπο της Χτερνίας σήμερα κε Διάσπορε.
Για κάποιους η ζωή των ανθρώπων είναι αριθμοί, εισοδήματα, πληρωμές. Ποιούς άραγε;
Όσο για το γλυκό, έχουμε στην Κύπρο κάτι παρόμοιο: εν εκάμναν οι παππούδες μας ψωμί τηανιτό με ζάχαρη, αλλά τηανιτό στη μίλλα του σιοίρου; (εν αθθυμούμαι πώς το λαλούν).
Υπάρχει τζαι κωνσταντινουπολίτικο γλυκό, που το φιλέτο του κοτόπουλου, ταούκ γκιοκσού νομίζω λέγεται. Ούτε που το καταλαβαίνεις το κοτόπουλο, είναι πολύ ωραίο!
Πέρκι εν σας πιάσει στην κύπρο γιατί έν έσιει η κυβέρνηση ένα τρις ευρώ για να τα σάσουν.
Για το γλυκό του σιοίρου, λαλούν το "τιτσιρίες" στα κυπριακά. Το τούρτζικο βέρσιον εννα το κάμω, ψήννεις το κοτόπουλλον πολλές ώρες τζιαι ύστερα ξικουννήζεις το ίναν ίναν τζιαι βάλλεις το στο σιρόππιν, έχω καλή συνταγή!