Τα μωρά τζιαι η τεχνολογία σήμμερα.
Εθώρουν με ιστορικό ανθρώπινο θαυμασμό το πρωίν το γιό μου τζιαι την κόρη μμου να πασκίζουν με τεντωμένα μπρατσάκια να φιλήσουν την οθόνην του κομπιούτερ στην οποίαν η χαμογελαστή τζιεφαλή της γιαγιάς τους εδέσποζεν πάνω που το γουώλπεϊπερ με το slightly out of focus aesthetic του σκάϊππ. Σάν ειδωλολάτρες!
Μετά, έβαλλεν τους η μάμμα τους βίτεα στο φέησπουκκ με τα ξαδέλφια τους που ζούν στη Νέα Υόρκη τζιαι στο Λος Άντζελες. Εζητήσαν το! (μά, μά, {τζιαι δείχνουν την οθόνην} )
Μετά έπιασεν μας ο παπάς μου στο κινητό που την κύπρο τζιαι ακούαν τη φωνή του. Τζιαι πρίν πάν να κοιμηθούν ακούαμεν μουσική/βίτεο περσική που το γιούττουπ.
Τζιαι ούλλα τούτα φαίνουνται των απόλυτα φυσιολογικά, μέρος της ζωής, έτσι μεγαλώννουν, με πρωτοφανή πρόσβαση στην ανθρώπινη επικοινωνία.
Σε λλία χρόνια εννα με θωρούν που κάμνω μπλόγκινγκ με τους φανταστικούς μου φίλους, εννα με θωρούν που κάμνω τσιάττ κλπ.
Εννα είναι πιό πλούσιος ο κόσμος τους, ή εννα τους οδηγήσει στην απομόνωση τζιαι την έλλειψη πραγματικής αθρώπινης επαφής?
Για μάς το ίντερνετ εν επέκταση της κοινωνικότητας μας, εμάθαμεν πρώτα το face time, που λαλούν τζιαι οι αμερικάνοι.
Τα μωρά μαθαίννουν κυρίως το online time, λόγω απόστασης.
Πού θα καταλήξουμεν!??!
Σχόλια
φανταστικέ φίλε διάσπορε;) τα μωρά σου εννα το αντιμετωπίζουν για αυτό που είναι γιατί εννα τους μάθεις και η επαφή και η αποξένωση πάντα εξισορροπούνται ένε, α;
επίσης εθυμήθηκα τωρά όταν πρόσφατα φίλοι μας εβγάζαν φωτογραφίες με μη-digital φωτογραφική τζιαι θυμούμαι που ένιωσα παράξενα που έπρεπε να τζιέφκουμεν τες φωτογραφίες (γιατί 36 χωρεί το φιλμ) τζιαι που εν εμπορούσαμε να τες δούμε αμέσως μετά τζιαι να σβήσουμε τζείνες πον εθέλαμε.
λυπούμαι που πολλά πράματα οι σημερινοί μιτσιοί βρίσκουν τα έτοιμα τζι ενη ξέρουν πώς ήταν πριν. But then again, so did we, enne? :/
Ελπίζω να φκω ψεύτισσα, αλλά μάλλον το δεύτερο θα γίνει. Διότι μαζί με την τεχνολογία έπρεπε να γίνεται τζαι σωστή εκπαίδευση, τζαι δαμέ το Υπουργείο Π(αλαβών) και Π(ολλοβολεμένων) εν διά ώρες στους δασκάλους για να συντονίζουνται για τη διδασκαλία των υπολογιστών, πόσο μάλλον να τους βοηθήσει για να διδάξουν τη σωστή χρήση του.
Όλα έχουν σχέσει με την αυτογνωσία στο τέλος της ημέρας. Άμα χρησιμοποιάς ενα εργαλείο σωστά, έν έσιει πρόβλημα. Αν το κάμεις abuse, θα σε φάει στο τέλος. Πχ δακάτω πλέον λλίοι μιτσιοί βρέθουνται αυθόρμητα για παιχνίδι, λόγω υπερφορτωμένου προγράμματος. Μιλούν ομως ονλάϊν ούλλο δείλις (ούλλοι έχουμεν ιντερνετ γλήορο δακάτω) τζιαι παίζουν παιχνίθκια μαζί virtual. Καλό ή κακό. Δέ ξέρω ακόμα.
φανταστική μου ρίτσα
Έν έχω εκλογή. Δέν μπορείς να αποφύγεις την τεχνολογία. Τα μωρά εν ιθαγενείς γεννημένοι στη χώραν της τεχνολογίας, όι παρείσαχτοι σαν εμάς που την εμάθαμεν έφηβοι. Άρα έχω εγώ υποχρέωση να τους μάθω καλά τους άλλους τρόπους επικοινωνίας, αφού είμαι εγώ 'ιθαγενής' σε τζιήνους. Να μέν αποξενωθούν.
σικε
Λυπούμαι. Έν έξερεν το τηλέφωνον ολά!! Εγεράσαμεν εκατάλαβες το???
Σίουρα εννα λαλούμεν "Τον τζιαιρό μμας" σε δέκα χρόνια εννα δείς.
Λένη.
Έν ξέρω ακόμα αν θα τους οδηγήσει στην αποξένωση. Υπάρχει αυτή η περίπτωση,θωρώ το να συμβαίννει δακάτω. Προσέχω οτι οι μαθητές μου πχ περιμένουν να τους δώσω πληροφορίες στύλ google αντί να με ρωτήσουν ερωτήσεις τζιαι να έχουν κρίση να μάθουν σιγά σιγά κάτι, με κόπο. Αλλάξαν τα πράματα έσιει 8 με 10 χρόνια τωρά που διδάσκωτ τζιαι θωρώ τα.
Συφφωνώ παπουτσόσυκε
Θέλουν τα κοπελλούθκια πραγματικές εμπειρίες.
Αλλά έν θωρώ δαιμονοποίηση της τεχνολογίας. Μόνο προσοχή γιατί οπως ούλλα τα καλά εργαλεία, έσιει τα κακά του αμαν το κάμεις abuse.
βλ. οπλα ή αλκοόλ, ή σέχς/