Σύντομο, χωρίς ποιητικές περιγραφές.

Γράψε, σβήσε, γράψε, σβήσε

αφού ρέ Διάσπορε έν τα βρίσκεις σήμερα να τα πείς, γιατί παιδεύκεσαι άδικα?

Ο ήλιος κρέμμεται που τα σύννεφα την ώραν της δύσης, κάθουμαι έξω που το στάρπακς τζιαι παρατηρώ τον κόσμο, ο νούς μου εν όφκερος.  

Έθελα να γράψω για τη Λενόρα, την μαθήτρια μου την καλόψυχη που θα πάει αύριον εθελόντρια στην Αϊτή με το πρώτο αεροπλάνο που επιτρέψαν να μπεί στο αεροδρόμιον.  Η Λενόρα έν δείχνει τα συναισθήματα της ποττέ, ξέρει πολλές νότες, εν 63 χρονών με κορμοστασιά τζιαι συμπεριφορά δούκισσας, κρυά σιόνι που έξω, ακόμα τα τυπικά λαλούμε μετά που 6 χρόνια μαθημάτων.  Παίζει εντελώς μηχανικά.  Αλλά έσιει πουμέσα της ψυσιή.  Έσιει λεφτά μα δέν το δείχνει.  Που επλύμανεν η Νέα Ορλεάνη, οργάνωσεν κόσμο, εμάζεψε λεφτά, τζι επήεν προσωπικά να βοηθήσει στο χτίσμα 3 σπιθκιών για τα φτωχά τα πλάσματα.  Με έξοδα δικά της.   Τωρά κάμνει το ίδιο για την Αϊτή.  Ποτέ δέ ξέρεις ο άλλος τί κουβαλά μέσα του, τζιαι η συμπεριφορά η έξω ξεγελά.  

Ήταν να σας πώ για τον περιπτερά μου τον βιετναμέζο που πιάννω τσιγάρα κάθε νύχτα τζιαι πάντα φωνάζει μου  "Άλοοοοο,  μαλάαακκα, άλλοοοο μαλάκκκα  ππππούστη"  στα κυπριακά επειδή είσιεν φίλο κυπραίο παλιά.  Αρέσκουν του τα κουπέπια.  Παρακαλεί με να του κάμω λλία.  Κάθε νύχτα που τον θωρώ έσιει ήδη δουλέψει 14 ώρες, εν τέζα, εν τζιαι χασικλωμένος πίττα, απολαμβάνει τη ζωή του.  Λαλώ του "γιατί δουλεύκεις ρέ πελλέ τόσες ώρες?"

"Αρέσκει μου να πειράζω τον κόσμο τζιαι να τρώω σιοκολάτες μούχτη, αν κάτσω έσσω εννα καπνίζω ούλλη μέρα, τουλάχιστο δαμέ μιλώ κανενού πλασμάτου τζι έν μου γυρίζει ο πέλλαρος μόνος μου."

Ήταν να σας πώ για τον μαθητή μου τον Σρίραμ τον μικρό ινδό, που η μάνα του εν πάααsh μουσικός της ινδικής μουσικής, τον οποίο μαθαίνω πιάνο.  Έσιει τεράστια προβλήματα ο μιτσής, κάποιαν μορφή πνευματικής καθυστέρισης.

Είμαι πολλά περήφανος.  Εν που τους πιό ταλαντούχους μου μιτσιούς.  Πιάννει την μουσικήν απίστευτα.  Θαύμα το μυαλό του αθρώπου.  

Θα σας ελάλουν για τούτους ούλλους με περιγραφές σωρό, αλλά κάτι με έπιασε σήμερα τζιαι βαρκούμαι να θωρώ τες λεπτομέρειες.  Θέλω μόνο να κάτσω μές τον ήλιο να χουζουρέψω σάν τον κάττο, τζιαι να γράφω στα κυπριακά όπως μου εσύστησεν ο φίλος μου ο ΔemΩΝ εχτές..